Categorieën
Oban

Klein feestje op dierendag

Op #dierendag zou je toch wel mogen verwachten, dat ik als blindegeleidehond mag uitslapen? Maar nee hoor, juist vandaag krijgt mijn baas het idee om naar kantoor te gaan. Dus ik met m’n goede gedrag sta netjes op, eet mijn brokken op (niet eens iets speciaals), krijg mijn jas aan en hoppa, naar de bus.

OK, nu begint het toch leuk te worden. We lopen langs de bushalte. Yeah, mag ik toch eerst even door het park! Na een kwartiertje snuffelen en rondjes rennen met een lekkere teef labrador, moest ik toch in de bus, over Utrecht centraal, in een trein, over Rotterdam centraal, stukje lopen en dan het pand in.

Loopt er achter me een keftackeltje…… Pffff, wat blijkt? Dat kreng speelt 2 deuren naast het kantoor van de baas. Ben die keffer meerdere keren tegengekomen. Heb zelfs maar even naar het geblaft, maar dat haalde niets uit. Ik sprak zijn of haar taal niet.

Mijn baas lijkt wel een beetje op mij. Werken is werken en doorpakken. Ik heb dan maar even alle collega’s begroet, een collega in zijn kont gekeken toen hij stekkers in stopcontacten stopte want tsja, zo herkennen wij honden elkaar, dus waarom zou dat niet ook zo werken? Zelfs de broodjesbezorger vond ik wel tof.

De baas van mijn baas heb ik heel vals aangekeken met als doel dat hij zijn broodjes bij mij zou inleveren, maar dat is mislukt. Toen mijn baas zijn bak met fruit opentrok was ik alert. Ik heb wat stukjes appel en peer gehad en dat smaakte prima.

Op kantoor vast mijn brokken gehad en weer niets speciaals er doorheen. Ik heb zitten twijfelen of ik hem wel veilig thuis zou gaan brengen, maar toen die bouwvakkers op Rotterdam net met onze lift bezig waren, heb ik hem toch maar de trap even aangewezen, anders komen we nooit thuis.

Op Utrecht was de baas het er niet mee eens dat ik hem steeds verkeerd parkeerde bij de poortjes. Dat moest ik telkens opnieuw doen. Zeg dan ook duidelijk wat je wil vent. Bus ingedoken en wat denk je? We stappen de bus uit en we gaan weer naar het park. Nu waren er alleen fietsers en nauwelijks hondjes, dus dan maar naar huis.

In huis even mijn doldwaasmomentje gepakt en het kleed in de woonkamer verplaatst naar de keuken. Mijn baas moet dat ding eens vast lijmen aan de vloer, dan schuift dat ding minder. De brokken van mijn baas zagen er een stuk lekkerder uit, maar ik kreeg ze niet.

Ineens gaf de baas mij een doosje. Ik snapte er niets van, maar mijn naam stond er op en het kwam van de universiteit waar ik mijn diploma gekregen heb. Hij heeft mij even geholpen met het openmaken, want dat plakband blijft zo aan je tanden zitten. Kreeg ik me toch even een grote zak met snoepjes. Bedankt school! Ik mocht er eentje proeven en toen kwam de baas met de echte verrassing van de dag; een mega groot bot!

Ik ben er lekker mee mijn mand in gekropen en heb me koest gehouden. Dat smaakte top. Net de avondronde gehad, buik leeggemaakt, voldoende gedronken en nu gestrekt op mijn zij, de boom van de buurvrouw proberen om te zagen (ik snurk zegt mijn baas). Dikke poot

Geef een reactie