Categorieën
Oban

Wie is die Max? Moet ik jaloers worden?

Max? Wie is Max? Moet ik nu jaloers worden? Gelukkig is dat gedoe met die Max nu weer even voorbij en kan mijn baas weer normaal doen.

Vrijdag heb ik samen met mijn baas naar de vrije trainingen van de formule 1 gekeken. Hij luisterde, ik snurkte. ’s Avonds kwam mevrouw Mirelle gezellig koken voor hem. Ze bleven maar flesjes uit de koelkast en uit de speciaal kast pakken. Gelukkig kon ik nog wel met de baas mijn wandeling doen voor het slapen gaan.

Zaterdag hebben we vrije training 3 en de kwalificatie van de formule 1 gekeken. Wederom luisterde de baas en snurkte ik. Vond het wel fijn om lekker bij hem te liggen. Bij de vrije training 3 betrapte ik hem er op, dat hij ook snurkte. Eind van de middag zijn we even bij de buren een drankje wezen doen en na mijn wandeling door het park, kwamen meneer Erwin en PJ op visite. Helaas kreeg ik niet de kans om de maaltijdbezorger te grijpen, zodat ik er vandoor kon gaan met het eten. Ik heb maar weer voerbal gespeelt.

Zondagochtend had de baas het wat moeilijk. Hij had buikpijn en was nogal zenuwachtig, maar ik snapte niet waarom. Het hele weekend werd er al over ene Max gesproken, maar ik ken alleen 2 honden die Max heten. Hij heeft mij extreem vroeg uitgelaten en is weer terug zijn mand in gekropen. Pas om 11.30 kwam hij er weer uit om mij nogmaals uit te laten. Van 12 tot 18 uur heeft hij samen met meneer Erwin en meneer Hylke gekeken naar vermoedelijk die ene Max. Zelfs meneer Olav op de tv had het steeds over Max.

Lag ik net weer een beetje lekker te snoozen, springen die 3 mannen ineens op, springen in het rond, klappen in hun handen, gillen als gillende keukenmeiden, dansen van vreugde en waarom? Om die Max, maar wie is die Max? De baas zette het geluid super hard toen ze het over het volkslied hadden. Ze zingen niet eens. Ik heb schijnbaar iets historisch meegemaakt, maar het zal wel. Ik ben er maar weer lekker bij gaan slapen.

’s Avonds nog even bij mijn vriendinnetje Peppa geweest. Samen door de kamer rennen. Ze was nog wel een beetje bang voor me denk ik, aangezien ze overal ging plassen. Haar baasje mevrouw Monique schrok ook een beetje, toen ik lekker op de bank sprong om met haar te gaan knuffelen. Thuisgekomen heb ik een bot gepakt en mijn mand in gekropen. Maandagochtend had mijn baas het wat zwaarder dan normaal. Ik heb gekeken waar die kater zat, maar kon hem niet vinden.

Geef een reactie