Het was lang geleden dat ik met mijn baas op pad geweest ben in het openbaarvervoer, maar 22 december was de dag, die alles gecompenseerd heeft.
De bus had iets vertraging, maar dat maakte de chauffeur onderweg wel goed door lekker door te rijden. Ik lag met mijn billen tegen de verwarming, dus ik had niet te klagen. Net voor Utrecht Centraal station kwam de baas er achter dat er geen treinen reden tussen Gouda en Rotterdam vanwege een kapotte bovenleiding. De alternatieve route via Den Haag was ook geen optie, want daar was de bovenleiding ook stuk. Dan maar via Schiphol dacht de baas. Dankzij een goede tip van die aardige conducteur gingen we niet naar Schiphol, maar naar Amsterdam Zuid, want daar kon ik makkelijker de overstap gelijkvloers maken. Perron oversteken, instappen en door, dachten we.
Goed en wel Utrecht uit, moest de trein stoppen voor een rood sein. Na 10 minuten mochten we weer verder. Je snapt het al, de aansluiting gemist. De conducteur was zo aardig om ons te komen vertellen dat we 4 minuten moesten wachten om op een trein over te stappen naar Leiden. Daar moesten we dan weer overstappen richting Rotterdam. Maar mijn baas zag dat er nog 5 minuten later een rechtstreekse trein naar Rotterdam ging. Scheelt overstappen en zoeken, dus kozen we voor het gemak. Op Amsterdam Zuid uitgestapt en daar een kwartiertje kunnen chillen, maar jeetje wat was het koud en een herrie in die bouwput daar.
De trein die we nodig hadden was netjes op tijd. Ingestapt, plekje gezocht en oogjes dicht. We passeerden Schiphol en vlogen voorbij hoofddorp, maar toen ging de trein vol in de ankers. Wederom een rood sein. Na 10 minuten riep de conducteur om dat de trein terug naar Schiphol zou gaan, omdat er een stremming was verder voor ons. Dat bleek de trein te zijn die we anders naar Leiden gepakt zouden hebben. Maar terug naar Schiphol gingen we niet. Verder dan Hoofddorp kwamen we niet. Iedereen moest uitstappen. Wij werden ondertussen wel wat moedeloos, maar we zouden op kantoor aankomen. Meneer Larry had niet voor niets bier ingeslagen.
40 Minuten later in een boemeltje naar Leiden Centraal gestapt, de stremming was gelukkig opgeheven. Op Leiden een heel eind moeten lopen om naar een ander perron te komen. Daar miste we net de aansluiting, dus moesten we weer wachten. Ik had ondertussen koude pootjes en oren. Leuk al die mensen en vreemde stations, maar ik wilde ondertussen ook wel een keertje plassen. Snel de trein in, plekje gezocht, oud vrouwtje weggejaagd, zodat wij lekker konden zitten. Uiteindelijk aangekomen in Rotterdam, snel een plas gedaan en naar kantoor. Daar lekker met een bot gespeeld en eten gekregen. Ik kreeg zelfs frietjes als diner, het was toch een beetje kerst. ’s Avonds zijn we lekker met een taxi terug naar huis gegaan en heb ik de hele weg liggen snurken. 4 uur en 12 minuten om op kantoor te komen en dat voor een burger en wat drank? Volgende keer gaat hij maar alleen denk ik. Vandaag lekker bijkomen en slapen.