Volgens mijn baas heb ik een biologisch klokje. Om 7.00 uur en 15.30 trippel ik hard met mijn nagels op de laminaatvloer, om aan te geven dat ik mijn pepernoten wil … Euh, ik bedoel mijn brokken. Deze week ging dat even anders.
Ik vond het dinsdag al om 15.00 uur tijd om te eten. Ik liep op hoge poten van mijn mand, door de kamer, de hal, sprong op de bank, ervan af, weer door de gang, om maar de aandacht van mijn baas te trekken, die boven aan het werk was, zegt hij. Uiteindelijk kwam hij pas tegen 16.00 uur naar beneden, toen had ik al wat meter gemaakt door de kamer. Hij had een rood rond ding in zijn handen en ik snapte nog niet wat daarvan de bedoeling was. Hij opende het prethok, de kast onder de trap waar mijn brokken en koekjes liggen, schepte met de beker brokken uit de voerbak en ik schoot al richting mijn mand, ging netjes zitten en ….. Toen liep hij de keuken in?????
Hij deed de brokken in dat rode ding en gooide die zo maar de kamer in. In de vlucht van de voerbal, zo blijkt dat dus te heten, vlogen er al wat brokjes door de kamer. Ik heb die eerst opgegeten en ben toen achter die rode bal aan gegaan. Ook al ben ik blond, ik snapte prima hoe dit werkt. Schop tegen de bal, goed kijken waar de brokjes belanden, bal zoeken, schoppen en alles brokken opeten. Mijn baas vond dat ik wel een vrij agressieve voetballer ben. Die bal heeft alle hoeken van het huis gezien!
Na zulke inspanning zat de buik vol en ben ik een dutje gaan doen. Rond 18.00 uur komt hij weer beneden en wat denk je, nog een rondje voetballen. Ik mag dit spelletje wel. We hebben alleen wel afgesproken dat ik na de wedstrijd, ik wil toch altijd, de voetbal weer moet inleveren. Dat ronde gaatje moet echt nog meer uitkomen, dus als ik dat wat uitrek met mijn tanden …. Dat vindt de baas alleen niet goed.