Een jaar later en er is een nieuwe Uday

Vanmiddag lagen we lekker samen op de bank een beetje naar politieke steekspelletjes te kijken, waar ik geen snars van snap en niets aan vond. Mijn baas dacht dat ik het niet merkte, maar is ook een paar keer bij dat slappe gebrabbel in slaap gevallen. Opeens pingelde zijn telefoon weer. Ik vraag mij soms af wie hij nou leuker vindt, mij of zijn telefoon. Ineens zag ik wat uit zijn ooghoek rollen. Hij had mij nodig, dus kroop ik lekker tegen hem aan.

Hij had het al eens eerder gehad over mijn voorganger, Uday. Morgen is het een jaar geleden dat die Goude labrador niet meer verder kon en de baas hem naar huis moest dragen om nog geen 36 uur later afscheid van hem te nemen. Vanmiddag kreeg hij van mevrouw Saskia een berichtje wat hem, maar ook mij wel een beetje raakte. Eerder schreef ik al dat haar hond Mirko en mijn zus Opus samen in een kamertje pim pam pet mochten spelen. Mijn zus kreeg daar een hoop kleine puppy’s door.

Vandaag kregen die kleine droppies hun naam en mevrouw Saskia mocht ook een naam kiezen. De eerste letter moet volgens de regels met een U beginnen en wat denk je? Mevrouw Saskia heeft Uday weer een beetje tot leven gewekt. Er is straks hopelijk weer een super afgestudeerde blindengeleide-, assistentie-, hulp-, of buddyhond die iemand heel blij gaat maken, luisterend naar de naam Uday. Stiekem zijn mijn baas en ik super trots. Wij wensen deze nieuwe Uday veel geluk toe, net als al die andere kleine mormels natuurlijk.