Gisteren was het weer zo ver. Na de wekelijkse boodschappen, wist ik al dat ik mee mocht. Mijn baasjes haalden de kofferbak leeg en maakten ruimte voor mij. We gaan weer naar Oban!
Toen ik bij Oban aankwam kwispelende ik Meneer Ruud bijna omver. Nog net op twee benen overeind, begroette hij mij terug. Zie je nou dat hij een zwak voor me heeft?
Na een race over het laminaat, zetten we onze race, buiten voort. Zo, wat was ik blij om Oban weer te zien! Toen we binnen waren, probeerde Oban mij te imponeren met zijn vliegkunsten over de salontafel en de bank. Dit ging me toch iets te ver. Ik hield het zelf bij spelbogen en rondjes rennen, waardoor ik het tapijt nog even op een andere plek legde.
Na wat bijgeklets te hebben bij Oban’s waterbar, kreeg hij opeens een heel raar tuigje aan. Eerlijk, zo’n tuigje heb ik nog nooit gezien. Het leek wel dat er een camera op zat. Fronsend keek ik hem aan. Ik dacht dat hij zo gesteld was op zijn privacy. Had hij dat niet even met mij kunnen overleggen? Krijgt hij deze camera nou om, omdat zijn baas mijn gesprekken over ontsnappingstechnieken wil afluisteren? Nou Oban, trap er niet in hoor! Als je zo’n ding op krijgt, dan kan je nooit meer ongezien (buiten de afrastering) lopen of een appel van de fruitschaal pakken of een bank beroven.
Aan Oban te zien vond hij het allemaal wel prima, want hij liet zijn nieuwe tuigje met camera, trots aan de buren zien. Ik stond er bij en keek er naar. Heel vreemd en onwennig allemaal. Ik ben duidelijk nog niet overtuigd.
Daarna gingen we naar het park. Zo, eindelijk kon ik vrij snuffelen, tenminste dat dacht ik. Oban kwam een paar keer achter mij aan rennen en legde vast waaraan ik snuffelde en waar ik mijn plasje deed. Eenmaal samen bij een grote kei, vroeg Oban wat mijn probleem was. Hij zei: “wees slim, op deze manier kan je een beroemde filmster worden!” “Ik zou jouw baasjes ook vragen voor zo’n camera op je rug!” “Weet je hoeveel mogelijkheden ik straks krijg, want ik beroof straks iedereens hart, in plaats van banken!”
Terug van het park kreeg ik van lieve Ruud een bot. Al knagend aan het bot dacht ik aan de woorden van mijn lieve vriend. Misschien had hij gelijk. Om harten te veroveren is het misschien wel een leuk idee om te laten zien hoe lief ik ben. Ik heb het voorstel geopperd bij mijn baasjes. Ze komen er nog op terug.
Verder ben ik vandaag lekker lui. Van het spelen en de indrukken van gisteren ben ik moe en buiten is het vies weer. Ik lig daarom heerlijk te chillen voor de haard.
