Fijn in de trein en lol op kantoor

Het was even geleden dat we met het openbaarvervoer naar Rotterdam gegaan zijn. Mijn baas heeft het over iets met puntjes? Hij zal wel braille bedoelen denk ik.

Absurd vroeg ging het voeralarm, mijn baas noemt dit de wekker. Vandaag was hij een keer zo braaf om mij eerst voer te geven, alvorens hij aan zijn eigen voer begon. Nadat hij fris en fruitig was, alles kan je camoufleren met een luchtje en deodorant denk ik maar, deden we onze jassen aan en gingen we op pad. Ik sleepte mijn baas mee de bus in en wees keurig een vrije bank aan, ook wel mijn eigen bankje. Ik pakte mijn broodnodige rust, deed een tukje en ineens waren we op Utrecht.

De voordeur van de bus stond op een kier toen ik besloot dat we hier prima doorheen konden. Ik was vergeten dat de baas niet zo slank is als ik, dus hij beukte de voordeur bijna van de bus af. OK, toegegeven, dat was een beetje lomp van mij. Op weg naar de lift zag ik nog een leuke vrouw voor mijn baas. Ik denk dat haar broodje de aantrekkingskracht was die ik voelde. Na een ruk aan mijn riem liep ik dan toch maar door naar de lift. In de lift moest ik natuurlijk alle luchtjes van de afgelopen tijd even tot mij nemen. Boven gekomen netjes door de poortjes, naar het perron, treintje in en weer even een uiltje knappen. Ik vond het niet ok dat de baas de beloning brokjes vergeten was, maar dat lost hij later in de middag op.

In Rotterdam aangekomen sprint ik altijd eerst naar de groenstrook, zodat ik even een dikke bolus kan neerleggen of even kan plassen. Tot mijn verbazing was het gras weg, stonden er allemaal stoepranden, lag er zand en waren er mannen aan het werk. Ik keek snel de andere kant uit toen ik mijn plasje liet lopen. Snel naar binnen het pand in en naar ons kantoor. Ik sloeg de sluiproute over. Ik heb denk ik alle deuren aangewezen, maar het waren allemaal ramen. De deur zelf heb ik denk ik even gemist. De sleutel van de baas werkte nog in het slot en ineens, stonden we in het kantoor, maar wat was hier gebeurd?

Ik maakte een snelle inspectieronde en zocht al snel een veilig heenkomen, op de bank. Tenslotte ben ik een bankrover. Mijn baas moest even de kamer doorlopen en snuffelen hoe zijn collega’s het nu weer ingedeeld hadden. Zijn bureau lag vol met rommel en de stoel, was een karretje voor zware computers. Dat zat wel erg laag denk ik. De stoel aan de overkant bleef een wieltje te missen, dus toen hij er op ging zitten, kieperde hij bijna omver. Hij heeft uiteindelijk maar een stoel gepakt en meneer Leon moet het maar uitzoeken hoe hij de volgende keer gaat zitten.

Dankzij een duidelijke uitleg van meneer Mark vond de baas de koffieautomaat. Na een herindeling van zijn bureau en 2 bakken koffie kon de baas eindelijk beginnen met werken. En ik? Ik lag nog op de bank, want mijn zitzak was foetsie. En ineens stond meneer Larry in de kamer. Ik werd zo blij, dat ik tussen bureaus door begon te rennen. Net op tijd zag ik een bundel kabels waar ik overheen spring. Ik denk dat ik anders wat spullen omver getrokken zou hebben. Meneer Larry vond mij een paard. Dankzij hem heb ik wel mijn zitzak en een gevulde waterbak terug. Hopelijk stapt meneer Leon er niet in als hij er weer is, maar we zeggen niets tegen hem.

Tijdens de lunch moesten we even naar een ander grasstrookje, aangezien de strook voor het pand blijkbaar van een nieuwe stoep voorzien werd. Na de lunch heb ik nog wat liggen tukken en uiteindelijk zijn we weer richting huis gegaan. Probleemloos kwamen we moe maar voldaan thuis. Ik kroop op de bank en mijn baas in zijn bad. Hij moet nog 1 weekje slapen, dan krijgt hij zijn nieuwe mand. Hij kijkt er naar uit. Zaterdag gaat hij zijn oude mand uit elkaar halen. Nou is het toch echt banktijd.