Categorieën
Oban

Nachtelijk bezoek en een nieuwe bijnaam

In mijn ooghoek bespeurde ik al onraad. Ik moest aan het eind van het voetpad bij de baas komen, mijn jas en sjaal om en even laten zien waar de paal staat. Die paal is voor de baas het herkenningspunt wanneer we moeten afbuigen om naar huis te lopen, als we uit het park komen. Ik keek de man in de verte al met een vals opgetrokken lipje aan, maar hij had ons nog niet door denk ik.

We lopen over het fietspad het park uit, ik laat de baas zien waar de stoep is, zodat hij niet op zijn muil pleurt en we vervolgen onze weg naar huis, netjes op de stoep. Daar stond die grijnzende meneer toe te kijken, hoe hij zijn auto als obstakel op de stoep neergezet had. Ik keek hem nogmaals vals aan, maar hij snapte mijn hint niet. Aangezien hij het niet ging oplossen voor de baas, deed ik het maar. Ik blokkeerde, stapte de stoep af en liep netjes over de straat om de auto heen om mijn baas vervolgens weer bij de stoep uit te laten komen. Op de straat mompelde mijn baas iets van “Goed gedaan hoor jochie, die mafketels kunnen hier ook niet parkeren ook hè”. Ik knikte en die meneer? Die zei met een vals lachje nog “Hallo”. De baas en ik hebben hem nog maar eens vuil aangekeken en zijn weggelopen. Thuisgekomen dook ik op mijn brokken  en lekker gaan slapen.

Ik hoorde dat de baas nog op zijn telefoon zat te spelen. Allemaal plingelgeluidjes, een lachje en ineens stond hij aangekleed naast me. Het was midden in de nacht voor mijn gevoel, maar het bleek net iets van 00.22 te zijn. Ik snapte er niets van, maar ineens komt er een mafketel op de fiets onze oprit op. Ik activeer mijn inbraakalarm en blaf de hele straat wakker. Pas toen ik de gang in rende, had ik door dat de baas de voordeur al opengezet had. Dan moet het wel goed volk zijn, dus al kwispelend zei ik ons vriendinnetje gedag.

Ik denk dat ze niet kon slapen en daarom even een nachtknuffel kwam halen ofzo. OK, ze had ook wat slaapsiroop nodig, uit een flesje uit de koelkast. Mijn baas nam dat ook. Uiteindelijk ging ze rond 01.00 uur weg. De lampen gingen uit, dus dat was het signaal dat ze naar huis moest. Ze vergat me nog bijna een knuffel te geven, maar gelukkig kwam ze daarvoor speciaal terug. Kon ik weer rustig mijn bank op en de binnenkant van mijn ogen gaan bekijken.

’s Ochtends heb ik de baas geholpen in de tuin. Ik ben een echte hulphond, tuinhond of hoe je het wil  noemen. Ik heb netjes in de weg gelopen, aarde opgegeten waar de baas knoeide en dat blad wat er lag? Ik heb hem even geholpen met het opruimen er van. Mijn buik zit ondertussen wel vol denk ik, net als de kliko, of is dat nu mijn bijnaam? De baas heeft de buurman toch maar gevraagd of hij mij verder wil helpen, want al die kleine bomen in de tuin, kan ik echt niet op.

Categorieën
Oban

Lekker luilakken

Vanmorgen vroeg in de ochtend, de zon was nog verstoppertje aan het spelen en ik lag nog heerlijk te dromen over mijn vriendin Joya. Ineens een geluid wat steeds harder en harder klinkt. Ik schrik wakker, duik de bank af en ga in tijgersluipmodus op het kleed staan, klaar voor de aanval. Wie o wie heeft het lef om mij ’s nachts wakker te maken?

Ineens sterft het geluid weg. Ik snap er niets van. Het klonk naar het geluid van wat normaal de overbuurjongens produceren met die jankende brommers van ze. Ik kon het niet plaatsen en besloot maar weer terug de bank op te kruipen, mijn warme plekje terug te vinden en weer te gaan slapen, maar nog geen 15 minuten later? Hetzelfde geluid. Ik dook opnieuw de bank af en rende naar de voordeur om polshoogte te nemen. Nu heeft de baas melk in zijn raam laten plaatsen, dus is het vrij lastig om te zien wat er buiten gaande is. Weer sterft het geluid weg, ga ik terug de bank op en val ik in een diepe droom.

Dit ging een paar keer zo door, maar na 7 uur, dan vind ik dat het al lang ontbijttijd is, hoor ik een heel ander geluid. Nu hoor ik van boven ook wat gemopper. Yes, mijn baas is wakker, dus die brokken komen er aan! Dat vreemde geluid buiten kan ik echt niet plaatsen, dus begin ik maar te blaffen om de baas er op te attenderen dat het buiten niet goed gaat. Hij snauwt dat ik mijn mond moet houden en nog wat moet gaan luilakken.

Bij het ontbijt heeft de baas me eindelijk vertelt wat ik nou buiten hoorde. Het waren mensen op brommers zonder uitlaat of knalpotten ofzo, waardoor ze nog meer herrie maken en fietsende kinderen met lege bierblikken aan een touwtje aan de fiets. Op de dag van de koning, geen idee wie dat is, hij schijnt 2 lekkere labradors ofzo te hebben, waar ik nog niet eerder mee heb mogen spelen, dan schijnt dit te mogen. Het is heel normaal. Iedereen wordt met herrie wakker gemaakt. Als compensatie ga ik dus de hele dag op de bank of in de tuin in de zon liggen, lekker luilakken.

Categorieën
Joya

Ik help graag, waar moet die tak baas?

Afgelopen zaterdag stond mijn baas al vroeg in de tuin. Ik wist dat het vandaag een leuke dag zou worden. Ik merk dit altijd aan mijn baasjes. Nu het weer mooier is, zijn ze druk buiten. Als mijn baasjes buiten zijn, dan ben ik blij.

Tjonge wat een lawaai buiten. Tegen mijn wil in moest ik van mijn vrouwtje binnen blijven. Ik probeerde het, maar ondertussen was ik al drie keer ontsnapt. Ik heb dus echt geen geduld en duidelijk een eigen wil, ondanks dat ik een lieve Golden snuit heb :). Als ik zag dat ze de andere kant op keek, maakte ik gauw de deur open en rende ik met een rotgang mijn park in. Maar helaas 10 seconden later werd ik weer naar binnen geroepen. Mijn vrouwtje vond het echt te gevaarlijk voor mij! Nu zullen jullie wel denken… wat zijn die gekke baasjes van mij nou weer aan het doen?

Nou tijdens de enorme sneeuwval van een jaar geleden is een boom in ons speelpark kapot gebroken. Een grote stam is destijds al van de boom afgezaagd. Door de storm is daarna de hele top uit de boom gewaaid en afgebroken. Helaas, de boom moest weg en vandaag was het de dag om de boom te kappen.

Ik ben eigenlijk nergens bang voor, dus ook niet voor een kettingzaag en shovels. Daarom wilde mijn vrouwtje dat ik binnen bleef, zodat de boom rustig omgezaagd kon worden en dat de boom niet op mij zou vallen. Toen de boom eenmaal lag, mocht ik gelukkig weer naar buiten. Ik mocht mezelf nuttig maken.Ik help zoals jullie weten graag. Zo ook vandaag.

Braaf bracht ik de afgezaagde takken van de boom naar de houtstapel. Mijn baasjes waren heel trots op mij. Zij hadden het trouwens wel een stuk makkelijker, want zij deden de takken in een grote bak en brachten het met een ding op vier wielen naar de stapel. Ik deed het echt op hondkracht! Mijn bek is net zo sterk als hun bak met wielen. En tja als ik net zo sterk ben als dat ding, dan ga ik er echt niet voor aan de kant hoor. Hierdoor mocht ik vaak als eerst naar de stapel. Na een half uurtje hard werken lag al het hout op een stapel. Door het harde werken en het vele buitenspelen, was ik wel heel erg moe geworden en ben ik ’s avonds op de bank in slaap gevallen.

Aankomende week heb ik twee weken vakantie. Mijn vrouwtje en ik hoeven dan geen kindjes te helpen met blaffen. Echter is er vast wel weer ergens iets te beleven of te doen in vakantie. Ik hoop weer op mooi weer :):).

Categorieën
Joya

Bergen met zand en lekkers voor Oban en mij!

Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver. Zoals jullie hebben gelezen, stond er voor deze zaterdag van alles op de planning. Mijn vrouwtje had vrijdag alle inkopen gedaan, zodat ze zaterdag lekker rustig aan kon doen. ’s Ochtends kwam mijn vriend namelijk al op bezoek.

Toen ik het grind hoorde kraken, stond ik gelijk bij het hek. Ik was zo blij! Ook Oban stond heel hard te kwispelen. Eenmaal binnen race ik Obans baas natuurlijk als eerste omver. Hij kreeg heel veel kusjes van mij.

Na een bakje koffie en voor ons een gesprek bij de waterbak, besloten mijn baasjes om naar een plek te gaan met heeeeel veel zand. Ik ken het natuurlijk al, dus ik sprong vol overtuiging de auto in. Oban zag aan mij dat het wel heel leuk moest zijn, dus hij sprong ook de auto in en nam plaats naast mij.

We gingen door verschillende bochtjes over hobbels en vervolgens het bos in. Ik begin al wat de trappelen! Yes, we gaan naar de Zandverstuiving in Doornspijk. We mogen daar heerlijk loslopen, graven, rollen en racen!

Eenmaal aangekomen waren daar een paar honden die ons heel erg interessant vonden, tot stalken aan toe! “Tja wij zijn natuurlijk ook heel interessant…” “Oban droeg zijn supersonische mobiele beveiligingscamera en ik…uh naja ik hoor gewoon bij hem haha.” “Zie je nou lieve mensen!” “Oban is een echte een filmster aan het worden.” “Zelfs andere honden zijn niet bij hem weg te slaan!” Echter moesten we toch even laten weten dat er grenzen zijn en dat iedereen, ook interessante soortgenoten, ruimte nodig hebben! Dus na een serieuze woordenwisseling met de stalkers liepen we stoer door en gingen ook zij hun eigen weg!

Na een kleine wandeling door het zand, zochten we een plekje uit de wind om lekker te chillen. De baasjes hadden heerlijk eten en drinken mee. Wij hadden zelfs vers water op deze zandvlakte. De mensenpuppy’s hadden schepjes enz. meegenomen en graafden enorme gaten. Ik vind dat zo heerlijk. Thuis mogen zij en ik dat niet doen. Dus ik hielp de mensenpuppy’s een handje met kuilen graven. Daarna mochten we met een stok spelen en hebben Oban en ik heerlijk samen gerend op deze vlakte. Als we het te warm hadden, koelden we af onder de bomen en dronken we uit de fles. Wat een vrijheid heerlijk!

Helaas, het was alweer tijd om te gaan. Eenmaal thuis doken mijn baasjes in een bak met water. Wij mochten thuis heerlijk bijkomen van ons speel-, ravot-moment. We hadden een bot gekregen van de lieve baas van Oban. Toen de baasjes een drankje pakten, kregen wij ons Snuffelbier. We kletsten nog wat bij en Oban legde mij zijn plan uit, hoe we een stukje vlees konden meepakken.

Oké mijn vrouwtje heeft haar best gedaan om mijn hondentaal te vertalen naar mensentaal. Tolken via de computer is best wel een ding!

Ondertussen waren mijn baasjes druk met het klaarmaken van het vlees. Oban en ik cirkelden wat rond. Terwijl ik mijn liefste snuit opzette bij mijn vrouwtje, liep Oban naar de keuken, waar het vlees voor op de bbq, klaarlag. Oban deed zijn neus in de lucht en ik zag hem in de goede richting lopen. “Kom op Oban!” “Je bent er bijna!!!” Moedigde ik hem aan. Ik probeerde mijn vrouwtje nog langer af te leiden en liep met een bal in mijn bek naar haar toe. Ik probeerde haar over te halen om met mij te spelen. In mijn ooghoek zag ik dat Oban al met één poot tegen het aanrechtkastje aan stond. Hij wilde net een hap nemen, maar toen was daar de grote baas van mij. Helaas… We moeten onze rover-skills toch even evalueren. Volgende keer beter hè Oban!

Na het eten, doken de baasjes weer in de waterbak. Inmiddels was het schemerig geworden. Ik nam Oban mee mijn park in. “Als het schemerig wordt, kun je muizen vangen”, vertelde ik. Mijn baasjes denken dat ik in mijn vorige leven een kat was. Oban keek mij een beetje vreemd aan en hij vroeg waarom. “Nou, omdat ik al een paar muizen heb gevangen en voor mijn baasjes heb meegebracht.” “’s Avonds lopen deze piepende dingen onder de haag door.” “Ik waak er dan bij.” “Als ik ze hoor lopen, dan sla ik ze met mijn poot onder de haag vandaan en neem ze in mijn bek en breng ze naar mijn baasjes.” Ik vertelde Oban dat muizen vangen goed is voor het verbeteren van onze rover-skills. Oban vond het maar een raar verhaal geloof ik en vertelde mij dat hij liever deuren wilde leren open maken. Ook dat heb ik Oban laten zien. Dus baas van Oban! Pas maar op, want hij snapt nu dat je met de poot OP de klink moet slaan om hem open te maken!

Daarna was het tijd, mijn lieve vriend moest weer naar huis. Ik was ’s avonds helemaal stuk. Ik kroop heerlijk in mijn mand en lag lekker na te genieten van deze geweldige dag! Tot de volgende date Oban!

Categorieën
Oban

Een vol en leuk weekend met eieren zoeken

Dat was me een druk weekendje zeg. Een vol programma, eieren zoeken en een date met mijn vriendin.

Vrijdagavond kwam meneer Paul-Johan bier slobberen. Ze zitten dan vaak aan de hoge tafel biertjes te drinken en ik ga er gezellig onder liggen. Dit keer heb ik ze even een poepie laten ruiken, maar dan wel letterlijk. Vanaf toen moest ik in mijn mand gaan liggen van mijn baas.

’s Zaterdagochtend stonden we alweer vroeg op. De baas had het koffertje al ingepakt en ik wist waar we naartoe gingen. Ik stond dus om 10.00 uur al klaar bij de voordeur. Toen de taxi aankwam rijden, stonden we net buiten. Ik wilde de chauffeur dolgraag knuffelen en maakte daar wat vreemde geluiden bij. Uiteindelijk mocht ik chill in de achterbak. Bij de eerste stop moest ik er helaas alweer uit, om plaats te maken voor een rollator. Ik mocht bij de baas voorin instappen en dat is ook altijd wel gezellig. Bij de volgende stop was er een mevrouw die achterin kwam zitten en wel ter plekke verliefd op mij werd. Gek heh! Toen we bij ’t Harde de snelweg afgingen, wist ik het zeker! De baas had niet gelogen. Bij Joya aangekomen, ben ik helemaal los gegaan. Wat ik daar beleefd heb, lees je in Joya haar blog.

Op de terugweg was ik zo moe, ik sliep al voor we de snelweg opreden. Thuisgekomen nog een korte rond en toen mijn mand in. ’s Ochtends wachtte er een verrassing op me. Volgens de baas was het Pasen, dus mocht ik mijn gekookte eitje gaan zoeken. Hij had er 4 stukken van gemaakt en verstopt. Ik had alle 4 de stukken binnen 3 minuten gevonden en opgegeten.

’s Middags zijn we naar papa en mama gegaan. Die waren ineens de afstandsbediening van de TV kwijt en ik weet echt helemaal van niets! Ik ben onschuldig, tot het tegendeel bewezen is. Mijn baas wees hen er op dat hij laatste nog een reserve voor ze gekocht had. We zijn lekker in de tuin gaan zitten waar mijn baas zijn baasjes lekkere biertjes voor de baas gekocht hadden. Ik kreeg ook wat te knabbelen, maar Binky was het daar niet helemaal mee eens. Uiteindelijk heeft mama mijn baas een klein beetje geprobeerd dronken te voeren en te feeden, hij leek wel een plofkip. Zou mooi op een palmpaastak gestaan hebben denk ik. Uiteindelijk via meneer Bram en mevrouw Monique naar huis gegaan, gekeken naar de Belgische mol en toen lekker weer gaan slapen.

Vandaag zijn we echt mega lui geweest. De baas moest even wat werken en voor de rest hebben we op de bank of buiten in de zon gelegen. En nu, nu moeten we weer slapen, want morgen moet de baas weer werken. Mafse.

Categorieën
Oban

Een brief voor mijn vriendin

Lieve Joya,

Komende zaterdag is het weer feest! We gaan jullie park onveilig maken, het eten proberen te jatten en leuk spelen. Ik heb er super veel zin in. Jij ook?

Mijn baas had het over een berg zand waar we gaan rennen, plonsen en stoeien. De camera is opgeladen, de SD kaart is vervangen en het tuig zit al in de tas. Heeft je baas al zijn Drone opgeladen? Dan kunnen we toffe shots vanaf onze borst, rug en vanuit de lucht  opnemen om er een echte actiefilm van te maken. Ik zal mijn badjas meenemen, zodat jouw baas geen al te vieze bagageruimte er aan overhoud.

Ik hoorde net een audiobericht van je baas dat de lammetjes besteld zijn. Zorg jij voor de afleiding, dan jat ik ze wel van het aanrecht als je baas ze gebraden heeft. Heb jij ze ook nog iets horen zeggen over die eend als voorafje? Dat klonk mij ook wel lekker in de oren. Na spelen op die berg zand zijn wij natuurlijk super moe en hebben we extra krachtvoer nodig. Ik beloof je dat we samen alles delen.

Als onze baasjes in de waterbak dobberen kunnen wij lekker rennen door jullie park. Wellicht kan je me nog wat nieuwe truckjes leren? Ik probeerde vorig weekend een deur open te krijgen, maar met krabbelen is het niet gelukt. Jij hebt hier meer ervaring mee volgens mij. Vorige keer had je de deur ook geopend. Heb jij nog een ballenwerper? Misschien willen die pups van je baas wel met de ballenwerper met ons spelen. Ik kan wel wat lichaamsbeweging gebruiken zegt mijn baas.

De baas heeft de taxi geboekt en de tas is al bijna helemaal ingepakt. Wij zijn er klaar voor. Jij/jullie ook? Tot zaterdag. Lebber van je vriend Oban