huh? wat? Heh?

Ik krijg nog wel eens te horen dat ik bananen in mijn oren heb. Soms heb ik gewoon even geen behoefte aan andere toonsoorten dan mijn eigen gesnurk.

De afgelopen dagen klapperde ik wat meer met mijn oren, aldus mijn baas. Ik was er al bang voor, maar ik moest mee naar de dierendokter. Daar aangekomen had ik niet zoveel zin om op de tafel te gaan staan, dus sprong ik er tot 3 keer toe vanaf, zelfs toen hij super hoog stond. Ik zei nog dat ik last van hoogte vrees had, maar ze snapte mij niet. Wie heeft er hier nou bananen in de oren?

De dierendokter keek in mijn linker oor en gaf me een aai. Die zag er blijkbaar goed uit. Daarna keek ze in mijn rechteroor en ja hoor, toen moest ze een soort coronatest bij me afnemen. Ze ging super diep met een wattenstaafje mijn oor in. Ik vond dat niet zo fijn en dat heb ik haar even laten weten! Ik mocht gelukkig daarna wel de tafel af en het belangrijkste, ik kreeg mijn beloningskoekje.

Na 5 minuten wachten had ze de uitslag en het was niet super schokkend, maar ik kreeg wel allemaal spuitjes mee om mijn oren schoon te maken. Tip, doe dat buiten, zei ze nog. Mijn baas is ervaringsdeskundige met honden en oorontstekingen, dus die snapte wel waarom. Ik nog niet, maar na de behandeling van die meuk in mijn oor, snap ik de baas precies. Dat gaat jeuken en daarna moest ik heel hard met mijn kop schudden om die meuk er uit te krijgen, maar dat lukte niet echt. Wel vlogen er allemaal zwarte spetters in het rond. De baas wilde graag dat ik nog een keer bij hem kwam zitten. Hij had een ander spuitje in zijn hand. Wat denk je zelf? Ik kneep hem er mooi tussen uit en verstopte mij in mijn mand. Helaas had de baas mij al snel gevonden en weer mee naar buiten genomen voor de tweede druppel.

Na de tweede druppel kreeg ik een lekkere oor massage. Dat was wel even lekker. Daarna nog een keer goed uitschudden en nu maar hopen dat die etters uit mijn oren blijven. Baas zegt dat we dit nog een paar dagen moeten doen en daar zat ik nou net niet op te wachten.