Ik had al een vooraankondiging van deze blog gepost, dus hier een recap van het hele weekend. Veel mensen, knuffels en gezelligheid. Dat was een hele korte samenvatting.
Vrijdagmiddag kwam mevrouw Christianne met haar 2 puppy’s. Zoals elke keer moet de kleinste elke keer weer even aan mij wennen. Ik zal haar de volgende keer maar gewoon negeren en een dikke pakkerd geven als begroeting. Kijken hoe snel ze op de kast klimt. Ze gingen met z’n viertjes in de grote waterbak zitten en ik lag er verliefd bij te kijken, vragend of ik er bij mocht, maar dat mocht niet. Daarna gingen ze sushi eten en daar ben ik ook gek op. Wel schandalig dat die hele bak in 10 minuten leeg was. De baas en ik moeten nu een week op water en brood, wat voor ons allebei niet eens zo’n slecht idee is, grapte een buurman nog.
Ik kreeg een stukje zalm, tonijn en al het groenvoer. Ik mocht er helaas geen saus bij, maar smullen deed ik. Aangezien die puppy’s op tijd hun mandje in moesten, ze hadden het de dag ervoor behoorlijk laat gemaakt, gingen ze op tijd weer naar huis. ’s Avonds kwam meneer Erwin nog even gezellig een drankje doen. Hij had duveltjes meegenomen. Hun hadden het over koeien en dozen. Ik ben uit verveling maar op de bank gaan liggen slapen, dromen over wat er zaterdag stond te gebeuren.
Zaterdag in de ochtend brak mama in. Ze kwam een bakje voer voor de baas brengen. Hoe lief van haar hè. Ik had al wel m’n brokken gehad, maar de baas was daarna nog even terug in zijn mand gekropen. Hij had denk ik last van een duveltje in zijn hoofd. Na de wandeling begon hij nog meer in de tas te doen. Ik stuiterde als een stuiterbal door het huis. Van mijn mand, naar de voordeur, naar de keuken, naar mijn mand en dat zo’n 20 keer. We mochten lekker achter in de taxi zitten, waar ik alle ruimte had. Toen we de snelweg afdraaide, sprong ik op de bank, zodat ik nog beter uit het raam kon kijken, ik wist al waar we waren. Jankend wees ik de chauffeur het huis aan, maar dat huis, dat leek wel een bouwval. Het huis was ineens veel groter geworden en er zaten allemaal nog gaten in de muren. Bij de rondleiding ben ik maar even meegegaan, maar ik snapte er niet veel van.
Ik heb lekker met Joya in het park gespeeld en mijn DNA achtergelaten. Ik heb gezocht naar het vlees wat ’s avonds op de BBQ zou gaan, maar dit bleek veilig in de koelkast te liggen. Ik kreeg mijn eigen brokken en een botje, maar dat was natuurlijk zo op. De baasjes hebben in de waterbak gehangen terwijl het park gingen verkennen. Je leest er meer over in de blog van Joya zelf.
’s Avonds moest mijn baas nog zo nodig even op een grote kruiwagen rijden. Een soort graafmachine. Hij leek wel op een protestboer. Gelukkig stuurde de oudste mensen pup van Joya. Wij renden er een beetje op afstand omheen. Wel gek hoor, mijn baas op zo’n apparaat. Na nog wat drankjes, een klein momentje mijn slaap gepakt, stond ineens de taxi alweer voor de deur. Wederom een grote bus waar ik lekker gestrekt kon liggen. Voor we de snelweg opdraaiden, sliep ik al, zo veel prikkels dat ik gehad had die dag.
Zondag was het tijd om uit te slapen. De baas kwam pas om 11.30 zijn mand uit. We hebben een korte wandeling gemaakt en zijn daarna nog even op de bank in slaap gevallen. Boekje gelezen, stukje formule 1 teruggekeken en toen was ineens daar neefje Hylke. Samen hebben we de Formule 1 gekeken. Ik mocht niet mee snoepen van de bitterballen helaas. Daarna nog een stukje gelopen en lekker op de bank gelegen terwijl de baas in zijn waterbak een finale van voetbal lag te luisteren. Hij had de laptop op de tafel gezet, zodat ik deze blog ondertussen kon typen. Daar ben ik nu wel klaar mee, wat een verhaal. Zo de laatste ronde en dan lekker slapen. Het was een heel leuk weekend.