Maand: augustus 2022

Een lekker lang weekend, lekker weer en lekker veel geslapen. Mijn weekendverhaaltje voor het slapen gaan.

Vrijdag hebben we bijzonder weinig gedaan. Slapen, boek lezen, ontspannen en mijn baas heeft nog een beetje in zijn waterbak gedobberd. Zaterdag werd het ineens een stuk drukker. De baas was de hele dag aan het appen en bellen en had niet zoveel aandacht voor me. Er was iets grootst aan de hand in onze stad. Hij is ’s middags de F1 wezen kijken vanuit zijn bad en daarna zijn we bij Peppa op bezoek gaan.

Dat kleine mormel eet haar bakkie nooit leeg, dus je kan wel bedenken waar ik op afdook bij binnenkomst. De baas heeft even met haar baasjes zitten kletsen terwijl wij het huis afbraken. Daarna gingen we door naar mevrouw Nynke. In haar huis zijn ze geen hond gewend, dus heb ik maar opruiming gehouden. Alle sokken netjes terugbrengen, knuffeltjes apporteren en dergelijke. Meneer Freddy zat er ook, maar helaas zonder mijn vriendje Sky.

Gelukkig was het bier op, dus ging Freddy even vers koud vocht halen, zo noemde de baas het. Ik ben in die tijd even op verkenning geweest. De achtertuin bij mevrouw Nynke is heeeeeeeel donker. Ik heb met mevrouw Nynke en meneer Martin nog even verstoppertje gespeeld. Ik had mij verstopt, in de tuin van de buren. Zij met zaklampen achter mij aan, lachen joh.

Toen ik weer in het huis was, kwam ineens mijn vriendje Sky om de hoek rennen. We hebben het huis van mevrouw Nynke maar een klein beetje verbouwd. Sorry voor het slopen van het speelgoed van de kinderen. Ze mogen nog wel een keer met ons knuffelen als goed makertje. Aan het eind van de avond liep meneer John nog een stukje met ons mee. Ik moest nog even een pitstop houden. Hij liep verder door naar huis, maar stak echt niet normaal scheef de straat over. Hij dacht zeker dat het zebrapad verplaatst was.

Zondag stond ik al vroeg in de keuken achter de baas klaar om alle hapjes die hij zou laten vallen op te vangen. Hij had een klein feestje met oude buren. Ik kreeg enkel een plakje worst en daar moest ik het mee doen. ’s Middags kwamen er allemaal gezellig mensen waarmee ik heb kunnen spelen en knuffelen. Aansluitend heeft de baas nog even de F1 in zijn waterbak liggen terugkijken. We zijn redelijk op tijd naar bed gegaan, want we hadden nog 1 vrije dag te gaan.

Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen. Volgens het nieuws rijden de treinen morgen niet, dus kan ik morgen ook wat later op staan dan verwacht, waar ik niet vies van ben. ’s Middags gingen we een stukje lopen en opeens moest ik bij de dierendokter weer naar binnen. Ik heb de rem er even opgezet, want daar had ik geen zin in. Ik reeg een kleine schop onder mijn kont en stapte voorzichtig naar binnen. Daar kwam de dierendokter, zonder witte jas dit keer, met een hele dikke spuit. Eerst heeft ze wat haartjes weggeschoren, nu is mijn baard ook geschoren, en daarna duwde ze die naald in mijn lijf. Uiteindelijk zat het buisje vol en kreeg ik mijn koekje. We zijn er snel vandoor gegaan, ik heb de weegschaal even overgeslagen gelukkig. Volle bak gas op de lolly naar mevrouw Thea, maar aangezien het bij de dierendokter wat uitgelopen was, moesten we ook echt even de benen uit ons lijf lopen. Halverwege besloot de baas om toch nog even snel de bus te pakken en dankzij die beslissing, waren we er precies op tijd. Hij heeft weer dik een uur op de tafel gelegen en is fijn geknepen door haar. Hij kwam er daarna wel soepeltjes vanaf.

Via het zwarte pad, een lang wandelpad langs een slootje zijn we rustig  terug naar huis gelopen. Op de karolingersweg moest ik nog 2 mensen ontwijken, dus stapte ik even een openstaande garagebox in. Wist ik veel dat zij daar naar binnen moesten. Bij de supermarkt nog even gekeken voor sperziebonen, maar die ware op, dus morgen nog maar een keer langs. Nu ga ik gestrekt want ik ben er klaar mee voor vandaag. Boekje uitlezen, laatste avondwandeling en dan gaan we snurken.

De deurbel gaat. Ik ren naar mijn mand en probeer me nog onder het kussen te verstoppen. De baas opent de voordeur en daar is ze, de keuringsdienst, mijn eigen professor.

Het was het enthousiasme van het weerzien wat mij verraden. Ik kon me gewoon niet verstoppen. Ik heb meteen even laten zien, dat ik keurig in de mand kan blijven zitten als de baas dat van mij vraagt. Sinds kort trainen we daarop, zodat ik niet iedereen die binnenkomt omver loop. Toen ik het “vrij” commando kreeg, heb ik Brigitte eerst even gedag geknuffeld, maar meteen begon ze al.

Varken, vetklep, dik monster, ik kreeg vanalles naar mijn hoofd geslingerd. En wat denk je dat ze vervolgens doet? Ze geeft mijn baas echte Brabantse worstenbroodjes. Ik dacht nog, die heeft het tegen de baas. Hij was er maar wat blij mee en heeft er een paar als lunch genomen. Ik mocht niets, ik zit nog steeds op water en brood of liever gezegd, minimale brokken, bonen en water. Maar goed, ze vond me inderdaad wat aan de moddervette kant, dus die kilo’s gaan we maar de komende weken ervan af lopen, rennen en zwemmen.

Uiteraard moesten we ook even een stukje lopen. Ik heb wederom mijn beste beentje voor gezet en werkte keurig. Nog bedankt aan de buschauffeur die zo aardig met zijn lichten begon te seinen, dat we mochten oversteken. Alsof me baas dat kan zien! Oversteken bij de oversteekplaats kon even niet, want er stond een groot hek. Dat was dan ook meteen een trainingsopdracht, want als ik op 100 meter al een obstakel zie, dan begin ik op 99 meter al te pruttelen en naar een oplossing te zoeken of ik ga gewoon dom doen. We hebben er nu op geoefend dat ik eerst naar het obstakel moet lopen en dan pas moet gaan protesteren. Beetje vreemd, maar we gaan zien of dit nou echt is wat de baas wil.

Na de poten en benen te hebben gestrekt, moesten we nog even de puntenlijst doorlopen. Alles was uitstekend of goed, dus ik kreeg een dikke duim. Ik heb het weer top gedaan en ben dan ook weer geslaagd voor de jaarlijkse keuring. We zijn daarna nog even gaan tukken op de bank. Gisterenavond hebben we nog tot laat op het terras gehangen, dus keken we allebei een beetje dwaas uit onze ogen vanmorgen.

Nou is het wachten op de post meneer met de pakketjes. Filters voor de waterbak van de baas, zodat die straks weer in de tobbe kan en iets voor mij, maar wat? Dat is volgens de baas een verrassing.

Soms kan ik mijn baas wel wurgen. Moesten we weer zo nodig naar die mensen met witte jassen aan.

Een paar maanden terug had ik jeuk aan m’n poeperd. Ze hebben toen wat klieren uitgedrukt, ik was weer opgelucht en we gingen door. Nu had ik de laatste tijd weer zo’n jeuk aan mijn poeperd en volgens mijn baas stonken mijn scheetjes wel heel erg. Ik mocht dus opnieuw naar de dierendokter.

Naar binnen gaan vind ik geen probleem. Die dames achter de balie zijn super tof en lief. Deze dame vond ik wat minder lief vandaag. Ze heeft me verraden bij mijn baas. Ik probeerde nog vals te spelen door te blijven wiebelen en ik ben er van overtuigd dat het ding echt niet goed geëikt is, maar ik weet zeker dat hun weegschaal niet klopt.

Tsja en dan moet je die kleine ruimte met die vervelende tafel in. Ik vond het best een leuke dame, althans ze lokte me heel slim. Ik hoefde niet op de tafel, maar op het moment dat ze iets over haar handen deed, poogde ik mij nog te verstoppen achter de baas. Die hielp mij niet, de verrader, dus gooide ik professioneel de kont in de krib, ik ging zitten. Gnagna, kan ze er lekker niet naar kijken. Helaas wel dus. Zodra de klieren uitgedrukt waren, voelde ik mij wel een stukje prettiger en je raad het al, ik kreeg mijn vrienden koekje.

Maar over dat koekje, dat is wel voorlopig het laatste koekje. Het lijkt er op dat ze mij te veel verwennen. Ik moet gaan afvallen van haar (en mijn baas), maar die dikkerd moet dat zelf ook. Hij kreeg wel wat interessante tips mee en we zijn daarom dan ook maar meteen even langs de supermarkt gegaan om 2 zakken sperziebonen te gaan halen en wat denk je? Hij staat gewoon voor mij te koken! Welke baas doet er nou zoiets voor zijn hond hè.

Conclusie: poeperd is weer leeg, ik krijg voortaan bonen bij mijn brokken, maar voorlopig geen snackjes meer. Volgende week heeft de baas een paar dagen vrij en hij heeft nu al vertelt dat we die dagen even flinke wandelingen gaan maken. Hopelijk blijft het droog en word het niet te warm. Volgende week vrijdag komt mijn persoonlijke docente Brigitte weer, maar ik denk niet dat ik zo snel afgevallen ben. Er zijn wel wat meer zaken om aan te werken, dus druk gaat ze het toch wel met mij krijgen. Mooie afleiding, zodat we het niet meer over mijn gewicht hoeven te hebben.

Ik kan er bijna de klok op gelijk zetten, papa en mama komen eigenlijk altijd op donderdagochtend de boodschappen voor de baas bezorgen. Ze slurpen dan een bakkie koffie, kanen er wat lekkers bij en ik? Ik krijg altijd wel iets lekkers uit eigen doos.

Zodra ik de telefoon van de baas op donderdag hoor overgaan, kom ik mijn mand uit en laat ik luidruchtig weten dat ik al weet dat ze er aankomen. Ik bedoel, ja ik wil wat lekkers dus schiet eens op! Vaak mag ik als ze de auto geparkeerd hebben ze tegemoet lopen. Vandaag ging het net even iets anders en nu snapte ik het even niet meer.

De telefoon ging, de baas nam op en ik hoorde hem praten. Ik maakte mijn jankende wolf geluid en strekte vast mijn pootjes. Ik moest tenslotte uit een diepe slaap van de bank af komen. Maar toen bleef het stil. De baas bleef boven. Hij riep zelfs dat ik mijn snavel moest houden. Maar waar blijven papa en mama dan? Dit klopt niet. Dit is niet zoals het zou moeten gaan. Ik ben nu helemaal de weg kwijt!

Gelukkig…. De telefoon ging opnieuw en nu kwam de baas wel naar beneden. Mama kon iets niet vinden en wilde even van hem weten wat hij anders zou willen. Lief van haar, maar daardoor was ik wel even uit mijn doen. Ik heb zachtjes liggen piepen tot ze daadwerkelijk er waren en yes, ik heb mijn koekje gekregen. Daar ging het mij tenslotte gewoon om.