Maand: oktober 2022

Slapen is bij ons momenteel een thema geworden lijkt het.

Albert slaapt definitief. Zijn hersenbeschadiging heeft buurman Harry vakkundig weten te fixen, maar toen ik met Albert ging spelen, hadden ze toch iets te vroeg gejuicht. Nu had hij een maagbloeding denk ik. Ineens zat er een gat in zijn buik. De buurman zei dat Albert nu overleden is en door hem begraven zal worden. Dag vriendje, het was een leuke week om met je te hebben gespeeld. Uit verveling ga ik maar slapen of zo.

Slapen is wat mijn baas momenteel ook heel veel doet. Je zou bijna denken dat wij luie monsters zijn, maar sinds hij corona gehad heeft, zit er niet zoveel fut meer in bij hem. Even een wandeling met mij is al een opgave. Hij denkt nog steeds de wedstrijd wie het hardste blaft te kunnen winnen af en toe, maar dat ben toch echt ik hoor. Gelukkig heeft hij nog meer pilletjes gekregen van de grote mensendokter en begint hij het blaffen wat onder controle te krijgen, kan ik ook weer eens rustig slapen.

We doen nu dagelijks een wedstrijdje wie het langst kan snurken. Wie er aan het winnen is, weten we eigenlijk niet. Dat komt omdat we beide gewoon veel slapen. Ik hoop wel, ook voor de baas, dat hij snel weer wat energie terug krijgt, zodat we weer langere stukken kunnen gaan wandelen, weekendjes kunnen doorzakken in de kroeg en nog meer leuke avonturen kunnen gaan beleven.

De baas heeft nu niet dagelijks de computer meer aan staan, waardoor ik wat minder vaak blog, maar dat komt echt wel weer goed hoor lieve volgers.

Vorige week heb ik van de baas een nieuw vriendje gekregen, de dierendag hamster voor honden van de Albert Hein. Ik heb hem Albert genoemd, maar hij is nu net als mijn baas afgelopen week was, ernstig ziek.

Gelukkig is mijn baas weer aan het opknappen. Hij had een paar dagen hele hoge koorts en dronk de hele dag corona of zo. Ik hoorde hem laatst nog vertellen dat hij Corona een lekker biertje vond, maar dat virus vond hij maar niets. Het was voor mij dan ook een vrij rustig weekje. Gelukkig heeft onze buurman meneer Harry mij af en toe meegenomen naar het park. Ik denk dat hij iemand mee wilde om te wandelen, maar ik heb hem nergens kunnen betrappen op het doen van een plasje of zo.

Uit verveling ben ik met Albert gaan spelen.  Ik  heb tijdens een potje prooidoden van hem gewonnen, hij beet niet terug. Ik was alleen een beetje enthousiast denk ik, want hij heeft nu een hersenbeschadiging. Dat wil zeggen, hij heeft hoofdpijn, want zijn kop ligt open. Onze lieve buurvrouw Addy gaat Albert straks verzorgen, opereren en kijken of ze hem weer kan herstellen, dan kan ik nog even lekker met hem spelen. Tot die tijd moet ik hem even met rust laten van de baas om te voorkomen dat er ong meer hersenweefsel uit zijn kop komt.

Hebben jullie ook gelezen dat mijn vriendin Joya nu ook op brokken en water zit en moet afvallen? Ze mag niet eens het voer van haar vriendinnetje Lotje opeten. Nou is dat ook een heel klein hondje hoor, dus die kan best wel wat voer missen. Ik heb contact gezocht met de labrafoon, maar die waren gesloten, dus hulp vanuit die hoek hoeven wij niet te verwachten. Ik denk dat Joya en ik binnenkort maar in protest of staking moeten gaan. Wij werkhonden moeten toch goed eten om onze missie te kunnen volbrengen. Nog even de tandjes op elkaar denk ik maar, hopelijk krijgen we dan snel weer wat lekkers van onze baasjes.

Mijn nieuwe vriendje Albert heeft nu al een gat in zijn kop.

Donderdagochtend lag ik in spanning af te wachten tot papa en mama kwamen met de boodschappen. Het ging anders dan normaal. De baas ging niet werken, maar hij ging op de bank liggen na de uitlaatronde. Hij was aan het hoesten en proesten. Na het bekende telefoontje van mama, wat ze altijd even doet om aan te kondigen dat ik als feestcommissie vast klaar kan gaan staan, stond ik al bij de voordeur op hun te wachten. Ik trok een sprintje naar buiten en zag meteen dat papa iets voor mij in zijn handen vast had, wat ik meteen aanpakte natuurlijk.

Het was een pluche hamster met armen en beentjes van flostouw. Ik rende meteen trots door het huis en liet hem aan de baas zien. Die trok nog even het kaartje er af en daarna mocht ik er mee spelen. Wederom ging het anders dan normaal, want normaal gaan papa en mama aan de tafel zitten en drinken ze koffie met wat lekkers. Papa ging zitten en mama liet de baas met een stokje spelen. Ik was wel een beetje jaloers op hem. De keren dat ik hem dat tot nu toe heb zien doen, was het allemaal dikke pret en prima, maar nu was het wederom anders.

Mama zei dat het feest was, liet de boodschappen voor wat het was en papa dronk net als jenever, in één keer zijn koffie op. Ze hadden al hun muilkorf op hun snuit gezet en weg waren ze. Ik snapte er niets van. Ik had niet eens wat lekkers van ze gehad. Mama had nog wel wat lekkers voor de baas op tafel laten staan, dus ik had nog de hoop dat ik daar iets van kreeg. Maar zoals mijn eetvoorschriften zeggen, mag ik alleen nog maar brokjes en boontjes. Volgens mama heeft mijn baas corona en hebben wij nu ophok plicht. Gelukkig hebben we een groot hok.

De baas heeft uren liggen slapen, niezen en hoesten, om gek van te worden. Hij heeft net energie om te poepen volgens mij, maar daar werkt ook de zwaartekracht wel een handje denk ik. Hij heeft mijn lieve buurman meneer Harry gevraagd of hij de komende dagen even minimaal één keer een lang stuk met mij wil gaan lopen en dat hebben we vandaag, vrijdag, gedaan. Ik heb nu ook geen energie meer, dus ga ik samen met de baas op de bank verder snurken. Samen met Albert, zo hebben we mijn nieuwe speeltje genoemd. Ik heb hem al een paar keer flink in zijn kop gebeten en nu heeft hij een gat in zijn kop.

Aan de blindengeleidehonden universiteit in Amstelveen

T.a.v. mevrouw Eva

Onderwerp: stront als een knikker

Beste mevrouw Eva,

Ik schrijf u deze brief, omdat u graag op de hoogte gehouden wenst te worden van de voortgang betreffende mijn nieuwe brokken en de allergieën waar ik last van heb.

Ik ben u zeer dankbaar dat u deze brokken heeft voorgeschreven. Ik zie het als het speciaal bier wat mijn baas drinkt, ik krijg nu speciaal voer. Ook super duur, maar extra lekker. Combineer dat met verse sperzieboontjes, dan kan mijn dag niet meer stuk. Ik moet mijn baas er nog even van overtuigen dat ik wel wat meer van die nieuwe brokken mag, maar hij zegt dat hij mijn gratenkast eerst moet kunnen voelen. Ik vraag u maar niet naar uw mening, want u zult hem vermoedelijk daarin gelijk gaan geven.

De overgang van de oude naar de nieuwe brok is vlekkeloos verlopen. Ik eet zoals altijd mijn bak leeg, maar sinds de nieuwe brokjes, ga ik veel sneller in mijn mand zitten. Ik moet er wel even aan wennen dat ik nu geen lekkers meer krijg dan deze brokjes. Mijn koekje voor het slapen gaan mis ik wel een beetje. Mag ik daarvoor een stuk komkommer? Ik zoek compensatie, dat zult u vast wel begrijpen. Ik moet het hondenbier nu ook al missen.

Aangezien mijn baas het niet kan zien en u er, gek genoeg, interesse in had, heeft meneer Harry, mijn toffe buurman, mij vanavond uitgelaten. Op het moment dat ik een grote drol draaide, kreeg ik complimenten. Hij zegt dat mijn poepie er zeer stevig en keurig uit ziet. Hij rook zelfs een beetje, al zeg ik het zelf. Meneer Harry vond de poep er beter uit zien dan met mijn vorige brok. Zou mijn baas nu ook beter poepen of plassen van die speciaal biertjes die hij drinkt?

Zo bent u en mijn volgers weer even op de hoogte. Mijn baas zegt dat hij volgende week weer een momentje heeft waarop hij met u gaat bellen, dan zal er vast meer nieuws zijn. Ik hoop dan ook van de jeuk af te zijn. Mijn baas krijgt al flinke jeuk van de rekening van deze nieuwe brokken.

Met een zwaaiende staart en poot,

Oban

PS: uit privacy overwegingen zal ik uw achternaam niet noemen. Mijn baas zal de juiste Eva informeren. Er werken er ook zoveel op die universiteit. Ben blij dat ik bij prof Brigitte ging wonen, want zoveel Eva’s kon ik niet uit elkaar houden.

Ik weet niet zo goed of ik nou jaloers op mijn baas moet zijn, maar hij zit in de labjesmand begrijp ik uit zijn verhaal.

Hij doet wel stoer als Alva mannetje en wil mijn rol als waakhond in dit hok overnemen, zoveel blaft hij. Mijn neusje moet altijd vochtig zijn, maar zoveel snot er uit die gok van hem komt? Ik heb hem maar even meegesleept naar de witte jassen mevrouw voor grote mensen. Die zegt dat de baas griep heeft en het moet uitzieken. Hij kreeg niet eens een spuitje. Ik heb hem maar weer mee naar huis genomen en dacht hem in te stoppen onder de elektrische deken op de bank, want dan kan ik mooi er bovenop gaan liggen, lekker warm, maar dat ging even niet door. Hij moest en zou iets voor zijn werk gaan doen. Hij bijt net als ik zo nu en dan gewoon door.

Ergens zit ik ook in de labjesmand en ben ik super zielig. Dankzij ene mevrouw Eva van mijn universiteit, ben ik sinds maandag over op andere brokken. Ik mag er nu helemaal niets naast. Dus dat grote bot in de trapkast, dat mag ik nu niet. Dat hondenbier wat in de trapkast staat? Dat mag ik nu niet. Goed moment om van de baas ook maar eens wat af te pakken. Geen bier voor de baas denk ik. Nu denk ik dat hij dat toch even niet hoeft, dus komt mooi uit. Maar met die mevrouw Eva moet ik maar eens een goed gesprek voeren. Over voer gesproken, ik heb alweer trek.