Maand: juli 2023

Mama is mijn heldin van de week! Dankzij haar ga ik genieten van een extra gevulde maaltijd.

Ik krijg dagelijks al twee keer een bak met droge brokken. Deze hebben een zalm smaak volgens de verpakking. Ze smaken me prima en doen het ook goed als beloningsbrokjes. Nu mag ik van de universiteit alleen even wat minder eten, want ik ben schijnbaar aan de modder vette kant of zo. Valt reuze mee zegt de dierendokter. Ik zou verwachten dat met al dat omega in die brokken ik prima in balans zou moeten zijn.

Nu heeft de baas gisteren zijn boodschappenbriefje naar papa en mama gestuurd. Die doen op donderdag altijd de boodschappen en nemen onze boodschappen dan ook mee. Ze komen dan altijd ’s ochtends de boodschappen brengen en een bak koffie drinken. Super gezellig, want ik krijg altijd wel even een brokje of staafje van hun. Maar vandaag had mama ook iets voor mij meegenomen! Ik heb vannacht de baas zijn telefoon gestolen en mama een appje gestuurd om haar te laten weten, dat ze ook wel een onsje meer mee mag nemen voor mij. En dat heeft ze gedaan!

Waar ik gokt op 200 gram zalm filet, kwam ze aan met een doos van 600 gram. Super veel natuurlijk. De baas had dan ook maar een gewicht op het lijstje moeten zetten zei ze, dus hij kon er weinig van zeggen. Hij had het appje denk ik nog niet gelezen, maar mama gelukkig wel. De baas liet mij even de bak zien en wat denk je? Ik had meteen mijn tanden er in gezet. Ik wilde die bak met zalm filet wel hebben hoor! Ik moet alleen even wachten. Morgenavond gaan we de salade met zalm eten en dan krijg ik een stukje zalm bij de brokken. Ik kijk er nu al naar uit!

Vandaag kreeg ik de Oban fanclub op visite en heb ik een poging ondernomen om zwart te reizen, maar daar werd ik me toch snel even gepakt zeg.

De baas is lekker aan het werken terwijl ik onder zijn bureau een beetje met mijn bot speel en wat lig te maffen. Dan gaat plots de deur openen en komt meneer Larry met twee van zijn mensenpuppies binnen. Die vond ik natuurlijk super interessant, helemaal omdat ik knuffels kreeg. Nog leuker werd het toen ze een tosti gingen eten, maar helaas had de baas mij al snel door en werd ik aan de ketting gelegd. Ik ben gewoon gek op kinderen en tosti’s. Anne en Jasper wilde mij wel meenemen op vakantie. Wie mij dan kon uitlaten? Hun moeder kon dat wel doen.

Aan het eind van de dag liepen we richting het Rotterdam centraal station. Ik merkte dat er een paar poortjes open stonden. Dat was verrekte handig, dan hoefde ik niet te stoppen. Ik loodste mijn baas dan er ook keurig er doorheen en aangezien het het brede poortje betrof, had hij het nog niet eens door, maar die meneer aan de andere kant van het poortje wel. “Mag ik uw vervoersbewijs even zien meneer de blindengeleidehond?” vroeg hij. Ik keek hem wat onnozel aan, keek naar de baas en die zei: “Daar gaat je zakgeld vriend”. Dat klonk niet best, dus draaide ik snel om, gingen we terug door het open poortje, maakte we een u-bocht en via een dicht poortje gingen we het station weer in. De meneer aan de andere kant van het poortje moest heel hard lachen. Gelukkig hadden we nog wel de trein gehaald zonder zwart te reizen, want natuurlijk kregen we controle in de trein.

Het klonk een beetje eng wat we gingen doen, maar achteraf viel het best wel mee en was het heel gezellig.

Afgelopen donderdag vertelde de baas dat we naar hele boze mensen gingen. Nu doen we dat wel vaker, als er mensen het niet zo eens zijn met de politieke keuzes van mijn baas. Hij gaat graag met mensen het gesprek aan en vaak zijn de mensen dan achteraf heel blij dat de lucht geklaard is. Maar nu zouden we echt naar hele boze mensen gaan. Deze mensen komen elke donderdagavond om 20.00 uur fysiek en virtueel bij elkaar om samen boos te doen.

Meneer AnneJan zouden we ontmoeten op het busstation. We mogen niet verklappen dat we dankzij hem te laat waren. We moesten ons in een mini busje proppen wat voor blindengeleidehonden echt niet leuk is. Iemand met een rolstoel, die zou pech hebben, want dat past niet. Bij de halte aangekomen dacht mijn baas de weg wel te kennen, maar de uitleg die hij van het baasje van mijn vriendje Vester gekregen had, bleek niet correct. Ze had de in- en uitstap halte door elkaar gehaald, dus we zouden precies in de tegenovergestelde richting gelopen zijn. Meneer AnneJan pakte toch naar even de navigatie er bij en dankzij hem hebben we het gevonden. Daar hebben we kennis gemaakt met meneer Marcel en heel eerlijk, ze zijn echt niet zo boos als dat de baas het deed overkomen. Nog iets later kwam meneer Bug. Lijkt op bug, maar deze is een stuk lastiger de deur uit te jagen denk ik, want deze meneer heeft echt wel een mening, die mijn baas wel kan waarderen. Ik vond deze man ook wel fijn, want hij ging boven mijn neus gewoon een dikke vette pizza zitten eten.

Meneer Jos en mevrouw Chantal waren net te laat zoals ik het begreep, maar blijkbaar gaat er wel eens vaker iets niet goed, dus was het geen probleem. Die lui hebben vervolgens 2 uur en 15 minuten aan tafel gezeten, gedronken en zitten praten, maar boos? Het viel echt wel mee. Na een uur en 20 minuten gingen de meeste even naar het rookhok en ik mocht van de baas mee. Van trouwe fans heb ik begrepen dat ik daarna een paar keer in beeld verschijn, terwijl ik op jacht was om ergens mijn tanden in te zetten. Hun boos, dan zal ik ook boos doen, maar ook dat viel wel mee. Het hartje van mevrouw Chantal heb ik weten te veroveren. Ik heb niets gesloopt, daar is meneer Marcel beter in begrijp ik.

Die boze mensen heten eigenlijk de Angry nerds. Gewoon een stel goede vrienden die graag praten over privacy en security in een wekelijkse podcast. Wil je mij en mijn baas terugzien? Kijk dan de hele show op YouTube. Zie je ons liever niet, dan luister je de audio only variant op Spotify of elk ander podcast platform.

YouTube: https://www.youtube.com/live/M4Ewczipw7k?feature=share

Spotify: https://open.spotify.com/episode/3fUc0o2UP7hS3XAkZ6zq1O?si=tJdYTkGyQHi45A6-ENpApg