september 2023 – Het snuitboek van Oban en zijn vriendjes

Sorry lieve volgers, het is inderdaad alweer even geleden dat ik mijn poten op het toetsenbord van de baas mocht leggen om een verhaaltje voor jullie te schrijven. Er is dan ook de afgelopen weken veel gebeurd, dus ga er maar eens lekker voor zitten.

14 September was mijn verhaardag. Nu verhaar ik dagelijks, maar op deze dag ben ik wel een heel klein beetje verwend. Niet heel veel, want papa en mama en meneer Harry en mevrouw Addy waren, net als veel anderen, mijn verhaardag vergeten. In de appgroep met mijn zussen hebben we elkaar uiteraard wel gefeliciteerd. Twee dagen later zijn mijn vrienden Sky en Stormpie geweest. Ik had ze een kaartje gestuurd met de tekst “Kom je op mijn feestje? Neem de zwembroek van je baas dan mee. Hij zal jullie ook weer thuisbrengen”. We hebben de boel weer lekker op stelten gezet.

Ook heb ik na bijna 2,5 jaar mijn zusje Odie weer gezien. Die woont met 2 schattige puppy’s van kinderen en hun baasjes in het gevaarlijke Rotterdam. We hebben samen met de bal gespeeld en een poging ondernomen de knakworstjes van de puppy’s op te eten, maar dat is mislukt. We kijken allebei uit naar de reünie die hopelijk in november zal plaatsvinden.

Ik ben tussendoor ook even goed ziek geweest. De dierendokter vermoed dat ik wat gegeten heb in het park. Ik zal dit nog bekennen nog ontkennen natuurlijk. Gelukkig gaat het nu weer helemaal goed met me. Ik vrolijk elke keer weer op als de buren stiekem door de poort binnenkomen, omdat meneer Harry dan weer een klusje komt doen. Altijd even een knuffelmomentje en als de kleine kabouter later er achteraan komt, weet ik dat zij altijd wel wat lekkers voor me heeft.

Ook heb ik de kleine Eus ontmoet. Het is een beetje een kneusje, zo noem ik hem, maar we hebben leuk gespeeld. Eus woont bij mijn vriendjes uit Rijswijk. Mirko was echt mega blij mijn baas weer te kunnen knuffelen. Eus is een kruising labrador herder en zal straks hulphond worden.

Het schijnt dat meneer Tinus binnenkort op visite komt. Die man heb ik al heel lang niet meer gezien. Ben benieuwd of hij mij nog wel zal herkennen. Wat ik verder nog ga doen? Zo weinig mogelijk, want ik heb van mevrouw Addy een lekkere kluif met merg gekregen die ik eerst moet leeg eten.

Vorige week zaterdag was er een feestjes bij ons thuis. Mijn vrouwtje en mensenpuppy, zijn een jaartje ouder geworden. Ze vonden het weer eens tijd voor een party.

’s Ochtends ging mijn vrouwtje naar de winkel om de versnaperingen en borrels voor het feestje te halen. Uiteraard kwam ze weer eens aan de late kant thuis, ze blaft in de supermarkt soms te lang bij, met haar soortgenoten…

Ondertussen had mijn baas de tuin gereedgemaakt voor een feestje. De barbecue, slingers, statafels, partytent, alles stond al klaar toen mijn vrouwtje terugkwam van de winkel.

De eerste visite druppelde binnen. Ik zat geduldig te wachten, maar mijn beste vriend Oban kwam steeds niet. De cadeautjes en borrels werden uitgedeeld, waar bleef mijn vriend nou?

Broem, vroem BAM!

Mijn vrouwtje kreeg een telefoontje en was opeens op haar eigen feestje verdwenen. Er was iets met het vervoersmiddel van Oban. Alles was gereserveerd, maar kennelijk was het vervoersmiddel kwijt, te laat, kapot of vergeten? Het was voor mij een raadsel.

Oban moest daarom met een heel langgerekt geel-blauw vervoersmiddel naar het feestje komen. Alleen er was één probleem, mijn vrouwtje moest naar dat ding toe, terwijl normaal dat ding voor ons huis stopt. Tja, ik was wel even het spoor bijster, toen mijn vrouwtje met Oban en zijn baas aankwam :). Dat gebeurt namelijk nooit!

Na een enthousiaste begroeting vertelde Oban mij, dat hij mijn vrouwtje herkende aan het geluid van een afslaande motor. (Iets met gehaast de auto uitschakelen in een verkeerde versnelling). Verder pastte de meegenomen bagage niet in de kofferbak en moest hij opgevouwen in de auto zitten. Door de reis was Obans Hondenbiertje ook nog gesneuveld. Wat een pech had hij!

Desalniettemin was Oban blij dat hij toch naar het feestje kon komen en mijn vrouwtje was op haar beurt blij met de prachtige fles wijn!

Hap Slok Weg

Nadat iedereen een borrel kreeg en gezellig aan het kletsen was, stak mijn baasje de bbq aan. Heerlijke broodjes met Pulled Chicken en Kip-saté stokjes werden uitgedeeld. Ook salades en stokbrood ontbraken niet, we werden overal in voorzien.

Mijn vriend liep slinks tussen de visite door en af en toe hoorde ik gehap en “foei, nee!” Mijn vriend probeerde elke keer eten te bietsen of stiekem weg te pakken. Tja, hij heeft net als ik Labrador bloed en eten is nou eenmaal heel belangrijk voor ons. Mijn vriend kreeg zelfs een standje en moest aan de lijn bij zijn baas blijven.

En ik? Ik gedroeg me heel braaf. Ik heb alle mensenpuppy’s vermaakt door met ze te spelen. Tikkertje, pak mijn speeltje dan als je kan, lummelen en voetballen. De hele dag was ik blij en in beweging. Er was elke keer wel iemand die met mij wilde spelen. Als ik even lief keek, dan konden ze het ook niet laten.

Chillen In Het Bubbelbad

Nadat de visite weg was, doken mijn baasjes, mijn mensenpuppy’s en Ruud in een bak met water. De mensenpuppy’s wilden hun discolampen nog graag in het donker testen, dus dat hebben we maar gedaan. Onder het genot van een borreltje en zeer slechte meezingers…

Baas Ruud was welgeteld nog geen twee seconden uit het bubbelbad en werd alweer opgeroepen door zijn vervoersmiddel. Was de heenweg het vervoersmiddel veel te laat, was de terugweg het vervoersmiddel veel te vroeg… Deze dag konden Oban en ik er even geen poot op trekken.

The Day After; De Kater Komt Later?

De volgende dag was ik zo moe van het spelen, dat ik moeite had om van mijn kussen af te komen. Ik heb het de hele dag rustig aangedaan en veel geslapen. Nadat ik goed uitgerust was, heb ik mijn resterende Hondenbiertje (Snuffelbier) van Oban nog opgedronken en dook ik wederom lekker mijn kussen op.

Toen ik na het biertje genoeg had bijgeslapen, kwam geheel onverwachts een kater langs. Ik heb het niet zo op katers, dus ik zette een sprint en blafte hem, zo luid als ik kon, mijn erf af.

Met een luid geblaas en gemiauw, verliet hij mijn park en bleef de kater, the day after, gelukkig bij mij weg. Daarna heb ik de hele avond tevreden en ongestoord verder kunnen slapen. Wat heb ik een leuk en gezellig feest gehad!