Categorieën
Oban

werken gedenken en knuffelen

Dat we vandaag weer aan de bak moesten heb ik geweten zeg. Krijg ik eerst om 01.45 een inbreker te verwerken, die ik uiteindelijk herken als onze inwonende zwerver, gaat potdorie om 05.45 de wekker van de baas.

Met enige haast mijn brokken naar binnen gewerkt, snel de halve waterbak leeg geslobberd en na een klein half uur uitbuiken, mocht ik mijn jas en sjaal aan. De bus haalden we met gemak en de gele slurf helemaal, die bleek maar 1 keer per half uur te rijden. De baas heeft staan mopperen in de wind op het perron. Ik bleef een beetje achter hem staan, dan stond ik uit de wind. In de gele slurf was het lekker warm en heb ik nog even geslapen om vervolgens mijn baas over Rotterdam CS te begeleiden. Ik deed het uitstekend, maar gelet op dat gebrom achter me, moet ik blijkbaar wat minder vaak mijn neus gebruiken. Ik snuffel nou eenmaal graag. Gelukkig kreeg ik van meneer Patrick al snel een verse bak water op kantoor en lagen mijn hertenbot en nog een bot al op me te wachten.

Op de weg naar huis merkte ik wel dat mijn baas een beetje moe was. Ik heb hem wakker moeten houden. Gelukkig stapten we op tijd uit. In de bus ging de buschauffeur zich druk maken over waar we konden zitten, maar dat regel ik wel hoor. Even mijn tanden laten zien, lief kijken en het favoriete bankje is zo vrij. Even bijtanken op de weg naar huis op mijn vaste plek.

We hebben even gekeken bij meneer Harry, die is nogal ziekjes. Gelukkig gaat het weer een stukje beter met hem. Mijn baas kreeg het advies om zelf slappe thee en een koekje mee te nemen, maar het was toch echt wel iets anders wat hij mee nam. Toen ik door had waar we heen gingen, stond ik al te janken van blijdschap bij de voordeur. Aansluitend is de baas even in zijn waterbak gekropen om naar de Angry Nerds te luisteren. Daarna hebben we nog even samen op de bank gezeten en geknuffeld, want daar was de baas wel aan toe.

De baas vond het vandaag een speciale, maar toch wat lastige dag. Vandaag zou zijn vorige vriend, mijn voorganger, jarig zijn geweest, als hij nog geleefd had. Elk jaar herdenken we even die gekke Uday op onze manier. Nou heb ik hem na de laatste ronde zijn eigen mand in gejaagd, want morgen moeten we weer vroeg aan de bak, dus kruip ik op mijn bank en ga ik ook lekker slapen. Weltrusten allemaal.

Categorieën
Oban

Het feest is voorbij

De vreetdagen zitten er weer op. Hebben jullie het overleefd? Veel kilo’s aangekomen? Ik wel hoor, het overleven dan. Ben niet aangekomen, maar dat had andere redenen.

Na bijna 2 weken rust, de baas was half bakken dood, kwam er eindelijk weer wat beweging in dat dikke lijf van hem. Hij redde het weer om langere stukken te lopen. Mijn vrienden uit rijswijk vonden het dan ook super leuk dat mijn baas ook mee ging wandelen in de bossen bij Leersum. Jammer van dat bordje over een gesignaleerde wolf, dat hadden we even gemist. We zijn hem of haar gelukkig niet tegen gekomen. Wel een ander groot kalf wat uiteindelijk een hond bleek te zijn, maar 65kg en groot met een hoofdletter g. Daarna in het restaurantje van mevrouw Mirelle lekker lunchen. Wij kregen niks en moesten toezien hoe onze baasjes zaten te smikkelen.

Zondag kwamen er wat vrienden van de baas. Super leuk en gezellig. Ze hadden het over verharen, dat de baas dat nu echt gedaan heeft. Ze noemde hem een oude lul. Ik heb de baas daarna nog even bezig gehouden met mij regelmatig laten uitlaten, aangezien ik wel hele dunne poep bleek te hebben. Daarom hebben we maandag maar niets gedaan. De baas heeft op de bank en in zijn waterbak gelegen. Dinsdag zijn we bij papa en mama geweest waar de familie ook was. Daarna gegeten bij meneer Wilfred en mevrouw Melissa. Bij mijn baas zijn bordje lag een lieve kerstkaart met wat hondenkoekjes. Die meneer Wilfred is van de bezuinigingen. Hij wilde geen geld uitgeven aan een postzegel, zegt m’n baas.

Daarna mocht ik nog bij meneer Freddy in de auto samen met mijn vrienden Sky en Storm, maar die waren het er niet zo mee eens dat ik op de achterbank er bij moest. Uiteindelijk ben ik maar bij de baas gaan zitten. Terwijl ik met Sky gespeeld heb, hebben onze baasjes naar the streamers gekeken. Vandaag is het leven weer begonnen en moet ik ook weer wat werken, net als de baas.

Categorieën
Oban

Labjesmand

Donderdag heel vroeg in de ochtend kwam er ineens een vertraagde Piet door de voordeur. Hij dumpte een tasje, wat ik natuurlijk even heb geïnspecteerd, maar heb het met rust gelaten. Ik rook al dat het van meneer Martien was. Die was de avond er voor even langs geweest en had zichzelf al verraden. Dan denk je toch niet dat mijn alarmsysteem aanslaat als ik het al weet? Normaal blaf ik om alles, maar als ik het weet, dan niet hoor, zo vroeg in de ochtend.

Elke donderdagochtend komen papa en mama onze boodschappen brengen. Laatst kreeg ik mijn koekje van de AH meneer, die er maar niets van snapte. Ik was een beetje verbaasd toen zowel mama als mijn baas de appeltaart oversloegen. Ik rook mijn kans, maar die was behoorlijk klein. Altijd als papa en mama weg gaan, ga ik ze heel lief gedag zeggen. Nu zei mama dat ik de baas gedag moest gaan zeggen. Ik had al gezien dat de baas zakjes met mijn voer op tafel gelegd had. Afscheid nemen van mijn baas, daar moest ik even over nadenken, maar toen ik bij mama achter in de auto mocht, was ik ook zo weg. Ik ging bij mijn vriendje Binky logeren, want mijn baas had een bedrijfsuitje.

Vrijdagochtend stuurde ik vanaf mama haar telefoon nog een lief berichtje en wenste mijn baas veel plezier. Maar de baas was niet zo vrolijk, hij was heel ziek. Hij lag in mijn labjesmand. Dat vond ik voor mijn baas wel sneu, maar ik had het gezellig bij mijn vriendje en papa en mama. Ik ben door mama geborsteld en ik heb mijn eigen veilige zone plekje gekregen. Als ik mijn vriend even zat was, kon ik daar even lekker gaan slapen.

Zaterdagavond heeft mama mij weer naar huis en mijn baas gebracht. Ik heb hem als eerste een dikke knuffel gegeven. Normaal wil ik wel een vaatdoekje pakken, maar deze dikke vaatdoek laat ik aan mij voorbij gaan. Ik heb hem wat knuffels en lebbers gegeven en ben lekker tegen hem aan gaan liggen in de labjesmand, waarmee hij de bank en het elektrische dekentje bedoelde. Hij had het nogal koud.

’s Avonds kwam mama nog even langs om eieren te brengen, die was ze vergeten. Volgens haar was het bloedheet in huis en dat vond ik ook, maar de baas vond het koud. Ik heb hem maar even meegenomen een rondje wandelen, frisse lucht zal hem goed doen. Daarna heb ik hem naar zijn eigen mand gestuurd, de bank is ’s nachts van mij! Hopelijk is hij morgen weer wat opgelabt.