Categorieën
Oban

Wit poeder in mijn neusgaten

Het is toch echt hondenweer hoor. Koud, nat en dan ligt er ook nog allemaal wit poeder op de grond, wat ik natuurlijk heerlijk vind om op te snuiven. Ik ben wat actiever volgens mijn baas.

Vanmiddag ging de baas mij uitlaten en zag ik een vriendje. Ik wilde in mijn enthousiastme er op af om te gaan spelen, maar was even vergeten, dat de baas mij nog vast had. Ik hoor een zware plof, kijk achter me en knipper even met mijn ogen. Wil de baas nu hier ter plekke met mij spelen? Meestal als wij gaan spelen of knuffelen, dan komt hij bij mij op de grond zitten en nu ging hij zo maar buiten in dat witte poeder zitten op zijn dikke gat. Ik snapte er niets van, keek nog even naar mijn vriendje en gezien het gemopper van de baas, besloot ik maar niet naar mijn vriendje te gaan en mijn baas een knuffel te geven. Hij vond mij maar een flapdrol.

Ik ben er ook achter gekomen dat ik kan toveren. Als ik plas over het witte poeder, verdwijnt het als sneeuw voor de zon. Goed he! Hopelijk ligt er komend weekend ook nog van dat witte poeder. Dan komt mijn vriendinnetje Joya weer eens een keertje bij me op visite. De vorige keer heeft mijn baas de afspraak moeten doorschuiven, aangezien hij toen in mijn labjesmand lag. Hopelijk kunnen we dan in het park bij ons in de omgeving even lekker met dat witte poeder spelen.

Categorieën
Oban

Goedmakertje

Ik denk dat mijn baas wat goed te maken heeft. Hij doet vreemd en ik krijg allemaal lekkers vandaag. Of is er wat te vieren?

Het begon vanmorgen met een flinke knuffelsessie. Ik wist niet zo goed waar dit voor nodig was, ik wilde gewoon uitgelaten worden en mijn eten krijgen. Maar goed, ik heb hem te vriend gehouden, ben keurig meegelopen naar het plasveldje en heb bij thuiskomst brokken gekregen. Terwijl hij aan de koffie zat, zag ik de eieren gekookt worden. Uiteraard ging ik daarvoor al vast in mijn mand zitten, want het is zondag, dus krijg ik ook een eitje! Na deze lekker opgegeten te hebben, zijn we op de bank gekropen met een spannend boek. Ik dacht dat die voorlezer zo snurkte, maar dat waren waarschijnlijk wij.

14.15 moest ik ineens weer mee naar buiten, mijn ding doen. Waarom? Er was om 14.30 voetbal en de baas wilde op tijd terug zijn. Tijdens het voetbal begon hij al eten voor zichzelf te koken. Bij het openen van de zak pasta, vloog er spontaan een stukje mijn kant uit, maar ik mocht het niet eens pakken. Dat deed ik stiekem toch, maar de baas was sneller. Het was ook niet te eten, het was nog niet gekookt. Veel geschuif van pannen, schalen en roeren, maar ik kreeg niets. Op het moment dat de pasta afgegoten werd, dat was het signaal om vast in mijn mand te gaan zitten. Ik zag dat hij wat uit de vergiet in een apart pannetje deed. Mijn mand was ondertussen al een soort van waterbed, zo zat ik lekker te lekken. Gaat hij met dat pannetje de gang in, hoor ik hem rommelen, komt terug en kiepert het pannetje om boven mijn voerbak. Had de lieverd er ook nog brokken bij gedaan. Toffe vent is het ook he.

Na het eten mocht ik nog even lekker bij de baas op de bank liggen. Hij moest zich nog even gaan scheren en dat is het moment waarop ik altijd een beetje moet grinneken. Als je na 5 minuten gevloek van boven kan horen, dan is dat scheerding weer leeg, net als hij halverwege zijn kop is en ja hoor, vandaag was het ook weer raak. hihihihihihi.

Gisteren kwamen we meneer Harry al op straat tegen. Hij poogde mijn baas wat te vertellen, zonder dat ik het door zou hebben, maar die nummer 2 moest maar even wachten. Ik heb eerst even met meneer Harry staan knuffelen. Hij vertelde dat ik morgenavond, vanavond dus, wel bij hem mocht komen spelen. Mijn baas gaat namelijk naar de verjaardag van papa en daar zijn veel oude mensen. Die vinden het niet zo prettig als ik op schoot klim, ze af lebber of omver duw, dus mag ik bij meneer Harry spelen. Hij vindt dat helemaal niet erg.