in shock

Van achter een grote struik in het grote park bij mijn vriendinnetje Joya, gluurde ik door de takken naar de kinderen die mij achterna zaten. We speelde tikkertje en één van de mensenpups moest mij af zien te tikken, maar zo snel als ik ben, zou hem dat toch niet gaan lukken.

Ik weet niet hoe, maar hij kreeg mij in het vizier. Hij riep “Ik zie je wel hoor Oban”. Dus ik maakte dat ik weg kwam. Ik rende snel dieper de tuin in en verstopte mij achter een boom. Af en toe keek ik stiekem om de boom heen om te zien of de mensenpup er aan kwam. Toen riep hij “Kijk eens, ik heb wat lekkers voor je”. Tsja, en toen begon ik te twijfelen. Spelletje of iets lekkers? Dat was een lastige keuze. Ik mag geen snoepjes van vreemde mensen aannemen van mijn baas, maar deze mensenpup ken ik. Zijn baasjes en mijn baasjes lagen toe te kijken vanuit die heule grote waterbak, waar wij niet in mogen met onze poten en niet uit mogen drinken als we dorst hebben. Ik vind warm water sowieso niet zo lekker.

Ik besloot om er op in te gaan en sprintte naar de mensen pup. Bijna bij hem aangekomen, merkte ik al dat hij niets lekkers in zijn handen had. Hij kwam op mij af rennen, maar ik sloeg haaks linksaf, gaf een beetje gas bij en was alweer richting de andere kant van de tuin. Ik ben niet voor de gek te houden. Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn vriendinnetje ook op hem afkomen, die dacht waarschijnlijk hetzelfde als ik. Zij keek echter niet naar de mensenpup, maar zat gewoon achter mij aan. Samen renden we door de tuin en hadden we de grootste lol.

Ik lette even niet goed op en moest in de ankers voor een plotseling overstekende baas. Ik dacht nog, waar kwam die vandaan. Ik maakte een snoekduik en rolde om en ineens …… een harde klap! Wat gebeurde hier nou? Ik knipperde met mijn ogen, lag op mijn rug en staarde naar, ja naar wat eigenlijk? De hemel is doorgaans toch blauw? Nu was hij wit. Ik draaide eens naar links en naar rechts. Een tafel, een bank, de benen van mijn baas. Ik snapte er niets meer van.

Ik krabbelde snel overeind, schudde de stress weg en zag mijn baas op de bank zitten. Hij lacht mij uit en zei: “Ik had je nog zo gewaarschuwd, als je zo blijft liggen val je nog eens van de bank”. Ik klom snel weer op de bank, kroop tegen mijn baas aan en sloot mijn ogen. Hopelijk krijg ik deze droom opnieuw. Nu lig ik met mijn kont richting de veilige kant en val ik niet zo snel meer van de bank.

#slaaplekker#dromenland #bankrover