Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver. Zoals jullie hebben gelezen, stond er voor deze zaterdag van alles op de planning. Mijn vrouwtje had vrijdag alle inkopen gedaan, zodat ze zaterdag lekker rustig aan kon doen. ’s Ochtends kwam mijn vriend namelijk al op bezoek.
Toen ik het grind hoorde kraken, stond ik gelijk bij het hek. Ik was zo blij! Ook Oban stond heel hard te kwispelen. Eenmaal binnen race ik Obans baas natuurlijk als eerste omver. Hij kreeg heel veel kusjes van mij.
Na een bakje koffie en voor ons een gesprek bij de waterbak, besloten mijn baasjes om naar een plek te gaan met heeeeel veel zand. Ik ken het natuurlijk al, dus ik sprong vol overtuiging de auto in. Oban zag aan mij dat het wel heel leuk moest zijn, dus hij sprong ook de auto in en nam plaats naast mij.
We gingen door verschillende bochtjes over hobbels en vervolgens het bos in. Ik begin al wat de trappelen! Yes, we gaan naar de Zandverstuiving in Doornspijk. We mogen daar heerlijk loslopen, graven, rollen en racen!
Eenmaal aangekomen waren daar een paar honden die ons heel erg interessant vonden, tot stalken aan toe! “Tja wij zijn natuurlijk ook heel interessant…” “Oban droeg zijn supersonische mobiele beveiligingscamera en ik…uh naja ik hoor gewoon bij hem haha.” “Zie je nou lieve mensen!” “Oban is een echte een filmster aan het worden.” “Zelfs andere honden zijn niet bij hem weg te slaan!” Echter moesten we toch even laten weten dat er grenzen zijn en dat iedereen, ook interessante soortgenoten, ruimte nodig hebben! Dus na een serieuze woordenwisseling met de stalkers liepen we stoer door en gingen ook zij hun eigen weg!
Na een kleine wandeling door het zand, zochten we een plekje uit de wind om lekker te chillen. De baasjes hadden heerlijk eten en drinken mee. Wij hadden zelfs vers water op deze zandvlakte. De mensenpuppy’s hadden schepjes enz. meegenomen en graafden enorme gaten. Ik vind dat zo heerlijk. Thuis mogen zij en ik dat niet doen. Dus ik hielp de mensenpuppy’s een handje met kuilen graven. Daarna mochten we met een stok spelen en hebben Oban en ik heerlijk samen gerend op deze vlakte. Als we het te warm hadden, koelden we af onder de bomen en dronken we uit de fles. Wat een vrijheid heerlijk!
Helaas, het was alweer tijd om te gaan. Eenmaal thuis doken mijn baasjes in een bak met water. Wij mochten thuis heerlijk bijkomen van ons speel-, ravot-moment. We hadden een bot gekregen van de lieve baas van Oban. Toen de baasjes een drankje pakten, kregen wij ons Snuffelbier. We kletsten nog wat bij en Oban legde mij zijn plan uit, hoe we een stukje vlees konden meepakken.
Ondertussen waren mijn baasjes druk met het klaarmaken van het vlees. Oban en ik cirkelden wat rond. Terwijl ik mijn liefste snuit opzette bij mijn vrouwtje, liep Oban naar de keuken, waar het vlees voor op de bbq, klaarlag. Oban deed zijn neus in de lucht en ik zag hem in de goede richting lopen. “Kom op Oban!” “Je bent er bijna!!!” Moedigde ik hem aan. Ik probeerde mijn vrouwtje nog langer af te leiden en liep met een bal in mijn bek naar haar toe. Ik probeerde haar over te halen om met mij te spelen. In mijn ooghoek zag ik dat Oban al met één poot tegen het aanrechtkastje aan stond. Hij wilde net een hap nemen, maar toen was daar de grote baas van mij. Helaas… We moeten onze rover-skills toch even evalueren. Volgende keer beter hè Oban!
Na het eten, doken de baasjes weer in de waterbak. Inmiddels was het schemerig geworden. Ik nam Oban mee mijn park in. “Als het schemerig wordt, kun je muizen vangen”, vertelde ik. Mijn baasjes denken dat ik in mijn vorige leven een kat was. Oban keek mij een beetje vreemd aan en hij vroeg waarom. “Nou, omdat ik al een paar muizen heb gevangen en voor mijn baasjes heb meegebracht.” “’s Avonds lopen deze piepende dingen onder de haag door.” “Ik waak er dan bij.” “Als ik ze hoor lopen, dan sla ik ze met mijn poot onder de haag vandaan en neem ze in mijn bek en breng ze naar mijn baasjes.” Ik vertelde Oban dat muizen vangen goed is voor het verbeteren van onze rover-skills. Oban vond het maar een raar verhaal geloof ik en vertelde mij dat hij liever deuren wilde leren open maken. Ook dat heb ik Oban laten zien. Dus baas van Oban! Pas maar op, want hij snapt nu dat je met de poot OP de klink moet slaan om hem open te maken!
Daarna was het tijd, mijn lieve vriend moest weer naar huis. Ik was ’s avonds helemaal stuk. Ik kroop heerlijk in mijn mand en lag lekker na te genieten van deze geweldige dag! Tot de volgende date Oban!
