Een spannende uitlaatronde

Na een lange avond geblaat aan gehoord te moeten hebben van m’n baas en meneer Erwin, dacht ik eindelijk lekker te gaan slapen, maar ik moest nog even uitgelaten worden. Dat ging even anders dan normaal. Stiekem een beetje spannend.

We lopen richting de groenstrook en daar merken mijn baas en ik een jongen en meisje op die woorden hebben. Er is wat aan de hand, wij voelen beide aan dat het niet helemaal goed zit en lopen zonder iets te zeggen langs de twee kibbelende mensen. We laten beide wel even merken dat we ze opgemerkt hebben.  Het meisje zegt letterlijk “Als je dat doet, dan is onze relatie over”. Mijn nekharen gaan overeind staan en ik kijk nog een paar keer om. Toch lopen we door, ik  moet nog even poepen van de baas en volgens mij is de baas nog steeds scherp op die 2 gefocust, dus komt wel goed denk ik en ik leg me toch een drol neer zeg, die kunnen ze in het volgende dorp nog ruiken.

We lopen terug en ik merk dat de baas me iets inhoud. Hij is nog steeds aan het bedenken wat hij moet met die 2. Ik merk op dat die meneer niet lief doet, aangezien het meisje aan het huilen is. Ik krijg er de kriebels van, vind het verdacht en mijn onbewuste alarmsysteem gaat af. Ik grom heel hard en blaf een paar keer naar de jongen, die me wat vreemd aankijkt. Ik denk dat hij net als mijn baas heeft zitten borrelen, maar mijn baas is nog helder. De jongen schrikt een beetje en roept meteen dat er niets aan de hand is, maar dat vinden mijn baas en ik iets te gemakkelijk en te snel gezegd. De jongen doet nog even of hij mij herkend door te vragen of ik een KNGF-er ben. Ik wilde antwoorden “Ja duh, ik ben die BH (bekende hond) van snuitboek.nl” maarde baas zei enkel “ja”. Hij was de situatie nog een beetje aan het opnemen denk ik. Hij vroeg nog twee keer aan het meisje of het werkelijk goed ging en of hij iets voor haar kon doen, maar ze zei dat het goed ging en bedankte de baas. “Ho ho, en ik dan?” dacht ik, maar ik kreeg niet de ruimte om dat nog even te blaffen. De baas zei dat ze lief voor elkaar moesten zijn en dat het misschien verstandig is om naar huis te gaan, een nachtje te slapen en nuchter met elkaar te gaan praten.

Ik twijfel nog wat, laat m’n tanden nog even aan de jongen zien, maar draai me dan toch om en loop verder richting ons huis. Als we de straat overgestoken zijn, kijk ik nog even achterom, zucht nog eens diep en sjok verder naar huis. Soms is het wel fijn als mijn baas en ik hetzelfde voelen, denken en niets tegen elkaar hoeven te zeggen om even de boel te checken, ook wel een echt team. Ik bijt, grom en blaf wat sneller dan mijn baas. Thuisgekomen, ben ik lekker op de bank gekropen. #weltrusten