Afgelopen week lagen mijn baas en ik “de slechtste chauffeur van Nederland” te kijken. Ik weet zeker dat als zij in mijn omgeving komen, ik binnen op de bank blijf liggen. Levens gevaarlijk die coureurs in dat tv programma.
Die snelle man, Tim of Tom, ik kan ze niet uit elkaar houden, gaf de suggestie om verder vooruit te kijken en te anticiperen op wat er op je afkomt. Ik doe dat natuurlijk als blindengeleidehond ook, net even verder kijken dan dat mijn neus lang is, anders stoot mijn baas zijn lange neus wellicht nog ergens tegenaan. Maar goed, ik ga het nog beter toepassen in mijn werk, dacht ik. Ik nam dit blijkbaar iets te letterlijk aldus mijn baas.
We hebben hier een Zandweg, waar ging zand op ligt, maar dat is de aanvliegroute naar het centrum van de stad waar wij wonen. Vaak staan er werkbusjes op de stoep. In plaats van enkele meters voor het busje te stoppen, zie ik die bus natuurlijk al van ver op mij afkomen, of kom ik op zo’n busje af? Ik ging maar vast 100 meter van tevoren de stoep af en op het fietspad lopen. En als er dan ook nog een tegenligger op de fiets aan kwam, dan gingen we nog maar verder naar rechts, maar dat vond de baas minder fijn. Dat was namelijk de autoweg en daar loopt hij liever niet, schijnbaar.
Nu mijn baas snapt wat ik doe, dwingt hij me steeds meer om op de stoep te blijven lopen, tot ik echt niet meer kan en zo’n busje wel moet ontwijken. Ik stribbel dan flink tegen, want van Tim en Tom heb ik geleerd dat ik verder vooruit moet kijken. Ik snap het niet meer. Volgende keer ga ik wel aan de andere kant van de weg lopen.
Één reactie op “Verder kijken dan je neus lang is of toch niet?”
Goed gedaan hoor oban.