Het ging vandaag even iets anders dan gebruikelijk. Zowel op de heen als op de terugweg wilde ik ons plekje gaan bezetten in de bus, maar ……
Vanmorgen moest ik weer vroeg aan de bak. In m’n jas en stropdas naar kantoor. Ik sleep de baas achter mij aan naar het uitlaatveldje en de bushalte. Op dat moment komt net de bus aanrijden, dus even een pootje sneller gezet en we hebben hem gehaald. Mijn baas checkt in en geeft mij de opdracht ons plekje op te zoeken, recht achter de buschauffeur. Net als ik het bankje opgesprongen ben om mijn saltotruckje te doen, kom ik tot de ontdekking dat er al iemand bij het raam zit. Van schrik kruip ik maar bij die reiziger op schoot, maar dat vond de baas geen goed idee. Gelukkig stond de reiziger op en mochten we daar zitten, dus kon ik alsnog mijn trukendoos opentrekken.
Op kantoor zat de sfeer er goed in. De buurhond was er ook en op het moment dat hij uitbrak, over de gang heen rende en bij onze buren ging kijken, begon ik maar vast met blaffen. Meneer Leon moest zijn gesprek even in de wacht zetten, omdat hij niemand meer verstond geloof ik. De buurhond werd al snel teruggestuurd naar zijn eigen hok. Hij rende dus weer langs ons kantoor en aangezien alles van glas is, rende ik het kleine stukje langs het glas met hem mee, al blaffend en grommend. Ik bewaak mijn hut en roedel wel hoor. OK, de bezorger voor de lunch laat ik altijd heel, die heeft lekkers bij zich.
’s Middags stapten we op Utrecht in de bus en er was net iemand voor ons snel op ons plekje gekropen. Ik had het alleen weer te laat door, maar dit keer zal die reiziger er minder blij mee geweest zijn. Ik had een flinke regenbui op mijn kop gehad in Rotterdam en was nog aan het opdrogen. Gna gna gna. Die maakte zich ook snel uit de voeten, zodat wij er konden zitten. Onderweg was het wel erg spannend, aangezien er wel heel veel flitscontroles waren en een gedonder. Waarschijnlijk boze politiemeneren ofzo. Later begreep ik dat het onweer was. Gelukkig konden we in Wijk bij Duurstede snel tussen alle regendruppels door nog enigszins beperkt nat thuiskomen. Na een flinke handdoekbehandeling van mijn baas, ben ik lekker mijn mand ingekropen. Bah, ik vind de regen maar stom.