Was ik te moe? Was het te warm? Was ik afgeleid? Ik weet het niet, maar dat ik het te laat zag, tsja, daar kon ik echt niets aan doen. En boem, is ho.
Het was weer een warme dag geweest en we liepen terug naar huis. We waren bij mijn vriendje Binky wezen spelen. Ik was spelen en de baas kreeg z’n brokken van mama. Na het spelen mocht ik nog lekker vrij rennen in het park. Ik moest uiteindelijk mijn jas aan en mocht de baas veilig naar huis brengen. We liepen een voor ons vaste bekende route. Ik kan die route met bijna 2 poten in mijn neus lopen. Wellicht was ik daardoor ook niet zo scherp, want ineens waren we betrokken bij een botsing.
Voor ik het wist kwam hij van links op ons af. Ik zag hem op het allerlaatste moment pas en kon niet meer wegstappen. Ik dook op de grond om niet in botsing te komen. Ik kon helaas niet tijdig mijn baas waarschuwen. Hij snapte al niet waarom ik naar de grond dook. Ik heb dat in films gezien, als er iets met een rotgang op je af komt, ga dan plat op de grond liggen. Helaas kwam het tot een botsing. De baas werd vol geraakt. Hij kwam tegen de baas zijn hoofd aan. Die voelde meteen of hij schade opgelopen had. De veroorzaker schrok waarschijnlijk zelf ook, want die viel op de grond. Ik viel hem meteen aan, want welke gek haalt het in zijn dol dwaze hoofd om met zo’n rotgang niet tijdig af te remmen en voorrang te verlenen? Wij kwam voor hem van rechts!
Gelukkig viel de schade bij de baas mee. Hij had wat jeuk, maar kon weer verder. Ik gaf de veroorzaker nog even een schop na en bij het weglopen, ben ik nog uit frustratie even bovenop hem gaan staan. Hij kan het niet meer navertellen. Stomme muggen ook.