Weer een dag vol belevenissen hoor. Na een week lamballen, we waren even vrij, moest er vandaag weer gewerkt worden.
We stonden dus al vroeg op om naar Rotterdam te gaan. Daar aangekomen stonden er allemaal kasten in de weg. De baas van de baas was ff vergeten te zeggen dat die kasten er stonden. Meneer ties vond zo’n kast wel als een Bench lijken. Toen hij de deur opende stak ik even mijn neus naar binnen, maar ik pas voor zo’n hok van 1 bij 1 en heel hoog. Wel glazen deuren, dus je kan er wel mooi door naar buiten kijken.
Onderweg naar huis kwamen we op Utrecht station aan. Ik stapte de trein uit en hoorde ineens een raar geluid. Ik keek nog even om waar de baas bleef, maar die liep keurig achter mij aan. Wel voelde het vreemd aan. De baas vond dat zelf ook, dus bij de bushalte controleerde hij even mijn beugel. Ik heb echt helemaal niets gedaan, het zijn gewoon stomme beugels, want dit is nummer 3 die letterlijk gebroken is. De baas en ik waren er wel een beetje klaar mee. Gelukkig weet de baas de weg in onze omgeving, dus was het niet heel moeilijk om hem thuis te brengen met een gebroken beugel. Morgen maar weer de universiteit bellen. Er liggen er inmiddels 3 voor hen klaar. Alle drie op verschillende punten gebroken. Is het toeval? Wel allemaal aan de linker kant.
Vanavond bij de avondronde maar weer het oude zware vest van Uday aangetrokken. Dat ding is wel zwaar en de baas voelt dat ook wel meteen met het lopen, maar als ik deze beugel kapot krijg, dan moet ik echt wel een grote kerel zijn, aldus mijn baas. Maar ik ben het ukkie van de collectie honden die hij al heeft gehad, dus die vlieger gaat niet op.