Volgens mijn baas is dit nog een beknopte beschrijving van het ras labrador, wat ik dus ben.
- De labrador ligt altijd en overal in de weg en neemt meer ruimte in beslag als dat ie nodig heeft.
Kuch, dat klopt wel. Als het even kan duw ik het liefst mijn baas van zijn plek op de bank af. - Hij kan enorme hoeveelheden haar verliezen, zelfs na goed borstelen.
Daarom heeft mijn baas een super goede stofzuiger, een rubberen bezem en niet geheel onbelangrijk, een schoonmaakster. Ik verlies veel haar, maar ik maak er geen bende van, denk ik. Mijn haren worden in de zomer vaak door vogels meegenomen om nesten van te bouwen. Dat moeten wel complete boomhutten zijn. - Hij heeft het grote talent om het moment te vinden je in verlegenheid te brengen.
Dat moment wanneer ik een zachte stinkende scheet laat, in een ruimte met veel mensen, is onbetaaalbaar. - De poten zijn rond, sterk en compact en kunnen grote vuile afdrukken achterlaten op kleding en een net schoon gemaakte vloer.
Klopt, daarom moet ik ook altijd in de gang van de schoonmaakster. Die wil graag 5 minuten kunnen genieten van de schone vloer. - Labradors hechten veel waarde aan aandacht en schuiven zo hun neus onder onze arm terwijl wij een kop koffie in de hand hebben.
Klopt, maar hebben jullie mensen er niet bij stil gestaan dat wij misschien ook wel koffie willen? - De Labrador is er in drie kleuren, zwart, choco en geel en als ze goed vuil zijn is er amper een verschil.
Ongeacht of ik vies, vuil of smerig ben, ik ben en blijf de knapste! - Labradors vinden dat ze altijd te weinig eten krijgen.
Dat is gewoon een feit! Ik heb wel gezien dat er net 4 zakken voer bezorgd zijn. - Labradors kwijlen niet een beetje, als, dan een heel zootje.
Wat is daar mis mee? We zorgen dat de vloer vochtig genoeg is, zodat je kan dwijlen. - De Labrador is in staat met een liter water in zijn drinkbak de ruimte erom heen centimeters onder water te zetten.
Ach, ik kan hier van de vloer eten en drinken volgens mijn baas. - Een razende en dollende Labrador weet met grote preciese de knieen van zijn baas te vinden om zo tot stilstand te komen.
Klopt, maar dat doe ik meestal alleen bij de oppas. Mevrouw Suzanne kan hier over meeblaffen. - De Labrador weet het vrijwel altijd beter als zijn baas vanwege hun superieure intelligentie en kunnen daarom beter een beslissing nemen.
Durf daar maar eens tegenin te gaan. Ik als blindengeleidehond ben er op getraint om zelfstandig een besluit te nemen en de baas moet mij gehoorzamen. Nog verder wat te mauwen?
Er is vast nog wel meer, maar als we daar over verder blaffen, is het niet meer beknopt, dus ik laat het hier maar bij. Zeiken, scheiten en maffen! Toedels