Categorie: Oban

Ik wist niet wat een blauwe maandag was, maar na gisterenmiddag snap ik het!

Zo blauw als een tientje, die ken ik wel. Ik denk dat mijn baas hier af en toe last van heeft. Dan heeft hij het weer over een kat in zijn hoofd. Slaat natuurlijk nergens op. Een blauwtje gelopen ken ik ook nog wel. Ik had een tijd terug een spannende date met een teefje, maar je voelt hem al aankomen, die bitch keek niet naar me om, dus liep ik een blauwtje. Blauwe tenen, die krijg ik hier sowieso wel! Mijn baas drukt de energie rekening door alleen maar op zijn kantoor de verwarming aan te zetten als hij thuis werkt. Ik overweeg een plaats op zijn kantoor te claimen!

Zo blauw als een smurf, ik denk dat het daar ergens op moet slaan. Na mijn nummertjes gedaan te hebben in de groenstrook langs het gebouw waar de baas werkt en ik snurk moesten we het fietspad oversteken om richting de trein te gaan. De baas heeft een berg fietsers voor laten gaan en op het moment dat wij dachten, nu kan het, stak hij zijn hand uit, bleven we 3 seconden wachten en staken we over. De meneer op de fiets die zijn voorband in het been van mijn baas probeerde te parkeren, riep al meteen “sorry sorry sorry”, hij was met zijn gedachten er niet bij. Gelukkig is mijn baas breed, gespierd en vangt hij wel vaker de klappen voor anderen op, hij heeft niet voor niets een dikke huid, hoor ik mensen wel eens over hem zeggen. Gelukkig had niemand verder iets, maar sindsdien loopt de baas wat stram.

Voor mij was het dus niet echt een blauwe maandag, maar voor mijn baas ….. We hopen maar snel op de grijze donderdag, gele zaterdag of oranje zondag, maar daarvan weet ik dan ook echt niet wat het inhoud.

Volgens mijn baas is dit nog een beknopte beschrijving van het ras labrador, wat ik dus ben.

• De labrador ligt altijd en overal in de weg en neemt meer ruimte in beslag als dat ie nodig heeft.
  Kuch, dat klopt wel. Als het even kan duw ik het liefst mijn baas van zijn plek op de bank af.
• Hij kan enorme hoeveelheden haar verliezen, zelfs na goed borstelen.
  Daarom heeft mijn baas een super goede stofzuiger, een rubberen bezem en niet geheel onbelangrijk, een schoonmaakster. Ik verlies veel haar, maar ik maak er geen bende van, denk ik. Mijn haren worden in de zomer vaak door vogels meegenomen om nesten van te bouwen. Dat moeten wel complete boomhutten zijn.
• Hij heeft het grote talent om het moment te vinden je in verlegenheid te brengen.
  Dat moment wanneer ik een zachte stinkende scheet laat, in een ruimte met veel mensen, is onbetaaalbaar.
• De poten zijn rond, sterk en compact en kunnen grote vuile afdrukken achterlaten op kleding en een net schoon gemaakte vloer.
  Klopt, daarom moet ik ook altijd in de gang van de schoonmaakster. Die wil graag 5 minuten kunnen genieten van de schone vloer.
• Labradors hechten veel waarde aan aandacht en schuiven zo hun neus onder onze arm terwijl wij een kop koffie in de hand hebben.
  Klopt, maar hebben jullie mensen er niet bij stil gestaan dat wij misschien ook wel koffie willen?
• De Labrador is er in drie kleuren, zwart, choco en geel en als ze goed vuil zijn is er amper een verschil.
  Ongeacht of ik vies, vuil of smerig ben, ik ben en blijf de knapste!
• Labradors vinden dat ze altijd te weinig eten krijgen.
  Dat is gewoon een feit! Ik heb wel gezien dat er net 4 zakken voer bezorgd zijn.
• Labradors kwijlen niet een beetje, als, dan een heel zootje.
  Wat is daar mis mee? We zorgen dat de vloer vochtig genoeg is, zodat je kan dwijlen.
• De Labrador is in staat met een liter water in zijn drinkbak de ruimte erom heen centimeters onder water te zetten.
  Ach, ik kan hier van de vloer eten en drinken volgens mijn baas.
• Een razende en dollende Labrador weet met grote preciese de knieen van zijn baas te vinden om zo tot stilstand te komen.
  Klopt, maar dat doe ik meestal alleen bij de oppas. Mevrouw Suzanne kan hier over meeblaffen.
• De Labrador weet het vrijwel altijd beter als zijn baas vanwege hun superieure intelligentie en kunnen daarom beter een beslissing nemen.
  Durf daar maar eens tegenin te gaan. Ik als blindengeleidehond ben er op getraint om zelfstandig een besluit te nemen en de baas moet mij gehoorzamen. Nog verder wat te mauwen?

Er is vast nog wel meer, maar als we daar over verder blaffen, is het niet meer beknopt, dus ik laat het hier maar bij. Zeiken, scheiten en maffen! Toedels

Donderdag zijn wij op de Heksenberg in Heerlen geweest bij heks Marije, maar sindsdien lijkt mijn baas wel behekst.

Vrijdag had de baas al wat last van zijn snuit. Er kwam een heleboel troep uit en niet iets wat hij eerder opgesnoven had denk ik, kon niks wits terug vinden. Zaterdag kwam mijn straalkacheltje beneden en na het knuffelen werd ik besproeit door die snuit van de baas. Vanaf dat moment heb ik hem even niet meer aangekeken, want dat vond ik niet zo tof, tot ik mijn ontbijt aangeboden kreeg, toen waren we weer vriendjes. De rest van de dag heb ik maar lekker op zijn pootjes gelegen op de bank.

In de hoop dat het zondag wat beter zou gaan, begreep ik al snel dat die kans verkeken was. Ik moest uitslapen en kreeg pas laat mijn ontbijt. De baas leek nu meer op een spook, zo wit als dat hij zag. Hij slikt de hele dag pilletjes en net mocht ik aan een stoomding ruiken waar toch een geur vanaf kwam ….. Zelfs ik moest er veel van niezen. Nu zit hij met snotlappen op de bank een podcast te luisteren met een elektrisch dekentje om hem heen. Ik ben maar bij zijn voeten gaan liggen vandaag, want met dit hondenweer ben ik liever ook niet buiten. Hopelijk knapt hij wel op, want we gaan morgen weer naar Rotterdam. Die snuiters heb ik al even niet meer gezien.

Mijn baas en ik hebben even vakantie en dat begon al lekker! Ik was de eerste die aan de drank zat!

Afgelopen vrijdag gingen we voor de vrijdagmiddagborrel naar de stad, maar daarvoor moest ik nog even voor mijn jaarlijkse controle langs de dierendokter. Keurig op gewicht en raad eens? Ik had de eerste cocktail van de dag te pakken, dus had ik al gezopen, voor mijn baas ook maar een drankje aangeraakt had. Vreemd is wel dat ik deze cocktail via een spuitje kreeg, maar gelukkig waren er beloning brokjes.

Bij meneer Wilfred waren we niet welkom, die had andere mensen in zijn restaurant, dus zijn we bij mevrouw Jacqueline en meneer Richard maar een drankje gaan doen. Stond daar ineens meneer Martien in de hut. Dacht ik dat we een bekkie af gingen doen bij meneer Brian, maar meneer Martien en mijn baas vonden het nodig om daar uitgebreid te gaan tafelen. Gelukkig smaakte het stokbrood heerlijk!

Vanmorgen begon ook feestelijk! Ik heb voor het eerst mijn baas wakker gemaakt, in zijn mand! Ik hoorde een stemmetje roepen dat ik voor één keertje wel naar boven mocht, dus daar kwam en lag ik, gestrekt op de mand van de baas. Ik mocht 5 minuten knuffelen en snurken en toen moest ik weer naar beneden. De baas is vandaag jarig, dus heb ik hem wat extra liefde gegeven vandaag.

Ik heb hem ook goed geholpen met de hapjes. Restantjes kaas, komkommer en een stukje worst. Zelfs een gekookt ei, dat ontbrak er niet aan. Wat een verwennerij voor ons samen zo op de vroege ochtend. Gelukkig heeft meneer Ludo nog even een extra kratje bier aangetrokken, want de baas was even bang dat hij te kort zou hebben voor vanavond. Nu nog even een dutje doen voor de visite zo komt! Morgen moeten we ook weer eten en knuffelen. Die tas met cadeautjes, ik weet zeker dat daar ook iets voor mij in zit, dat heb ik al lang geroken.

Jullie hebben lang moeten wachten op weer een verhaaltje, dat klopt. Mijn baas en ik hadden er even geen zin meer in om hiermee bezig te zijn. Ik heb 3 toetsenborden gesloopt vanwege het nogal lomp typen met mijn poten zegt mijn baas.

Weten jullie nog wie Joya is? Daar hebben jullie ook al lang niets van gelezen. Haar baasje is blijkbaar veel te druk met werk werk en nog eens werk. Die is zo overwerkt, dat haar mannelijke baasje haar tegenwoordig zelfs de werkster noemt volgens mij. Misschien dat als ik het weer ga oppakken met mijn baas, dat Joya haar baas ook weer kan motiveren om eens wat te gaan schrijven. Ik zal mijn uiterste best doen om hun te overtuigen en wat we dan komende zaterdag voor avonduren gaan beleven, dat lezen jullie dan volgende week, want komend weekend ga ik weer samen met mijn baas naar Joya toe.

Ik heb vernomen dat de haag rond het park gesloopt wordt. Dat geeft ons mooi de ruimte om eens verder te gaan kijken dan het park groot is. De baas heeft me al gewaarschuwd, dat ik het park niet uit mag. Het is nog wel even 2 nachtjes slapen voor we er naartoe gaan. Vanavond gaat de baas een nieuwe deurbel installeren in de hoop dat ik dan wat minder ga blaffen. Sinds het baksteen incident van een paar weken geleden, ben ik erg alert. Ik hoor je al denken, een baksteen? Jup, we hadden wat vervelende irritante kindertjes in onze woonwijk die het nodig vonden om de voorruit van onze buren te slopen met een baksteen. Dat blijkt goed te werken. We raden niemand aan dat te doen natuurlijk, maar sinds die klap sta ik op scherp en blaf ik naar alles wat ik hoor, ruik, zie of proef. Voor dat laatste, dan is de veroorzaker al van mij!

Maar welke onderwerpen vinden jullie als lezers leuk om te lezen? Laat je wensen achter in de reacties en dan ga ik even met de baas overleggen. Ik mag nu weer schrijven van hem, ik hoef niet meer te typen. Ik mag het blaffen naar de google assistent. Haar chatgpt vertaalt het dan van hondentaal naar het Nederlands, zodat jullie het ook begrijpen.