Categorie: Oban

Gisteren heb ik na 5 a 6 maanden mijn oude baasjes weer ontmoet waar ik woonde voor ik naar de universiteit ging. Ze hadden een kleine pup bij zich en wat denk je? Dat was gewoon m’n half zusje!

Bij de ontmoeting in de gang was ik nog een klein beetje in de firewallmodus. Dat kleine monster in mijn huis, wie denkt ze wel dat ze is? Maar ineens herkende ik die benen, die mensen … Dit was leuk. We hebben uitgebreid geknuffeld. Ik sprong op en af de bank en rende rondjes van geluk. Ik kreeg lekkere botten en mijn baas iets in een fles. Dat zal ik vast wel weer niet mogen van hem. Mijn half zusje Lopke vond mij als stoere half broer wel super machtig interessant. Ze beet telkens in mijn oren.

Na de koffie en knuffels heb ik ze even laten zien hoe goed ik eigenlijk wel kan werken. Volgens mij waren ze wel erg trots op mij. We zijn even lekker wezen rennen in het park. Daar heb ik mijn half zusje even een klein duwtje gegeven, het water in. Dat was een kleine wraak actie vanuit mij. Ze kwam zelf wel weer op het droge. Thuisgekomen heeft mijn baas nog een mooi aandenken aan hen gegeven, een schilderij waar ik op afgebeeld sta. Omdat ik mij zo gedragen had kreeg ik een lekker bot van mijn baas. Toen die op was ben ik moe, tevreden en voldaan lekker bij de baas op de bank gekropen en in slaap gevallen.

Van achter een grote struik in het grote park bij mijn vriendinnetje Joya, gluurde ik door de takken naar de kinderen die mij achterna zaten. We speelde tikkertje en één van de mensenpups moest mij af zien te tikken, maar zo snel als ik ben, zou hem dat toch niet gaan lukken.

Ik weet niet hoe, maar hij kreeg mij in het vizier. Hij riep “Ik zie je wel hoor Oban”. Dus ik maakte dat ik weg kwam. Ik rende snel dieper de tuin in en verstopte mij achter een boom. Af en toe keek ik stiekem om de boom heen om te zien of de mensenpup er aan kwam. Toen riep hij “Kijk eens, ik heb wat lekkers voor je”. Tsja, en toen begon ik te twijfelen. Spelletje of iets lekkers? Dat was een lastige keuze. Ik mag geen snoepjes van vreemde mensen aannemen van mijn baas, maar deze mensenpup ken ik. Zijn baasjes en mijn baasjes lagen toe te kijken vanuit die heule grote waterbak, waar wij niet in mogen met onze poten en niet uit mogen drinken als we dorst hebben. Ik vind warm water sowieso niet zo lekker.

Ik besloot om er op in te gaan en sprintte naar de mensen pup. Bijna bij hem aangekomen, merkte ik al dat hij niets lekkers in zijn handen had. Hij kwam op mij af rennen, maar ik sloeg haaks linksaf, gaf een beetje gas bij en was alweer richting de andere kant van de tuin. Ik ben niet voor de gek te houden. Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn vriendinnetje ook op hem afkomen, die dacht waarschijnlijk hetzelfde als ik. Zij keek echter niet naar de mensenpup, maar zat gewoon achter mij aan. Samen renden we door de tuin en hadden we de grootste lol.

Ik lette even niet goed op en moest in de ankers voor een plotseling overstekende baas. Ik dacht nog, waar kwam die vandaan. Ik maakte een snoekduik en rolde om en ineens …… een harde klap! Wat gebeurde hier nou? Ik knipperde met mijn ogen, lag op mijn rug en staarde naar, ja naar wat eigenlijk? De hemel is doorgaans toch blauw? Nu was hij wit. Ik draaide eens naar links en naar rechts. Een tafel, een bank, de benen van mijn baas. Ik snapte er niets meer van.

Ik krabbelde snel overeind, schudde de stress weg en zag mijn baas op de bank zitten. Hij lacht mij uit en zei: “Ik had je nog zo gewaarschuwd, als je zo blijft liggen val je nog eens van de bank”. Ik klom snel weer op de bank, kroop tegen mijn baas aan en sloot mijn ogen. Hopelijk krijg ik deze droom opnieuw. Nu lig ik met mijn kont richting de veilige kant en val ik niet zo snel meer van de bank.

#slaaplekker#dromenland #bankrover

Vanmorgen was de ochtendroutine van mijn baas anders dan normaal. Hier staat iets te gebeuren, maar wat?

’s Ochtends om 06.00 uur gaat er boven een hard alarm af. Ik schrik wakker, donder bijna van de bank af, kijk naar de wijzers op de klok en denk “die baas is niet goed”. Ik hoor hem wat mompelen en het is weer stil, dus draai ik me nog eens om. 10 Minuten later hetzelfde geloei, gestommel en de baas die allemaal commando’s blaft. Ik ben wakker, alert en verplaats mij snel vanaf de bank naar mijn mand, want ik weet niet of ik nu eerst eten ga krijgen.

De baas doet anders dan normaal. Normaal komt hij meteen naar beneden, laat hij mij uit en krijg ik eten, maar nu gaat hij eerst in de warme regen staan ofzo? Hij komt aangekleed en zelfs lekker schoon ruikend naar beneden. Zou hij zich weer eens gewassen hebben? Vrolijk spring ik op hem af om hem een goedemorgen knuffel te geven. Hij ploft op de bank, trekt zijn schoenen aan en ja hoor, daar gaan we. Zo snel als we zijn doen we het korte rondje. Mijn gedachten gaan uit naar mijn gevulde voerbak. Ik doe snel alles en hup, terug naar ons hok.  Maar nou klopt het patroon niet. De baas zet van die zwarte drab, doet iets in een kommetje en gaat aan de bar zitten? Hij eet en ik moet wachten? Als hij zijn voerbak leeg heeft en de drab achterover geslagen heeft, zoekt hij van alles bij elkaar, gaat hij naar de wc en trekt hij zijn jas aan. Ik dacht nog “Yes, daar gaan we weer, maar ik wil wel graag even wat te kauwen baas”. Gelukkig dook hij het voerhok in en kwam hij met een gevulde voerbeker voor de dag. Hij ga mij het commando, dus viel ik aan op mijn eten. Maar wat hoor ik nou? Gaat daar de voordeur dicht? Laat hij mij nu helemaal alleen?

Als ik mijn brokken op heb bedenk ik eens goed wat er hier gaande is. De baas is alleen de deur uit en ik zit hier? Ik heb wel eens een nachtje gelogeerd bij zijn baasjes, maar we zijn nog niet eerder van elkaar gescheiden. Hijzal vast wel een goede reden hebben, maar ik weet nog niet wat. Ik besluit om maar op de bank nog even een dutje te doen, aangezien het toch wel erg vroeg was vanmorgen.

Een uur later stopt er een auto op de oprit, hoor ik autodeuren dichtgaan en activeer ik het anti-inbraakalarm. Ik blaf de longen uit mijn lijf en ja hoor, daar is mijn baas weer. Dol blij knuffel ik met hem, want ik heb hem zo lang moeten missen, wel een heel uur. Als we samen op de bank zitten, trekt hij iets van zijn arm af. Ik besluit even aan zijn arm te snuffelen om te achterhalen wat daar zat. En wat denk je dat ik ruik? Alcohol! Ik heb hem betrapt! Maar na zijn uitleg, snap ik dat hij net als wij dat jaarlijks moeten, hij een dikke spuit in zijn arm had laten zetten. Wij noemen dat een cocktail, hij zegt dat het een booster was. Veel sneller is hij er niet op geworden bedenk ik mij later als we in het park lopen. Zijn mama baasje was met hem mee, aangezien de locatie waar hij moest zijn, niet echt handig bereikbaar is met het OV. Ik mocht dit keer lekker chillen en dat heb ik dan ook maar gedaan. Komende week ga ik ook zo’n booster, ik bedoel cocktail, halen.

Iedereen de beste wensen voor 2022. Maak er wat moois van.

Oudejaarsdag was een lekker lui dagje, net als nieuwjaarsdag en vandaag. Veel series op de bank liggen kijken. Af en toe eens terug blaffen naar die vuurpijlen, potten en harde knallen buiten. Tijdens het uitlaten  werd er her en der om ons heen wat klein vuurwerk afgestoken, maar daarvoor haalde ik mijn snuit op. Mijn baas is blij dat ik niet bang ben voor het vuurwerk, maar ’s nachts rond 03.00 uur toen hij mij ging uitlaten, was het stiekem toch nog wel spannend.

We gingen nergens heen, omdat mijn baas eerst wilde ervaren hoe ik reageer op vuurwerk. Volgend jaar gaan we dus wel iets leuks doen denk ik. Er was ook niemand op bezoek, dus hebben we samen op de bank tv liggen kijken. Baas keek, ik sliep. Lastige was wel dat hij mij elke keer wakker maakte als mijn kussen onder mijn hoofd vandaan getrokken werd, alias zijn benen. Hij moest steeds naar de keuken om een bolletje deeg of zo’n appelding te pakken. Ik heb het niet mogen eten, want dat zou te vet zijn. De volgende ochtend heeft hij er zelfs mee ontbeten.

’s Nachts zijn onze lieve leuke ouwe buren nog even een poot komen geven. Meneer Harry dronk een glaasje bubbels. Mijn baas moest toen wel de hele fles verder leeg drinken, want verder kwam er niemand. De volgende avond heeft hij met meneer Erwin nog een flesje weg getikt. Deze dagen zijn we beide wat slaperig. Het dag en nacht ritme is wat verstoord. Daarom ga ik het toetsenbord loslaten en lekker een wandeling maken om daarna heerlijk te tukken op de bank.

Mijn baas doet een beetje raar vandaag. Hij is niet zo vrolijk als normaal. Eigenlijk had het feest moeten zijn vandaag.

Vanmorgen wilde ik hem enthousiast begroeten, zoals ik dat elke ochtend doe. Ik merkte al snel dat er iets anders was dan normaal. De baas ging op de bank zitten en gaf me zomaar een extra dikke knuffel. Hij was een beetje verdrietig, maar ik wist niet waarom. Ik heb hem maar een flinke knuffel en lebber gegeven.

Vandaag zou het de verjaardag geweest zijn van mijn voorganger Uday. Hij zou 9 jaar geworden zijn, maar helaas heeft hij dat niet mogen worden. Als hij dat wel geweest zou zijn, had ik hier nu niet bij deze baas gezeten bedenk ik mij nu. Volgens mijn baas was Uday net zo’n ondeugend boefje als ik, maar even knuffelbaar. Vandaag zal ik mijn baas maar extra verwennen met knuffels en goed luisteren.

Meerdere familieleden, vrienden, ouders van vrienden en ook dieren zijn ons ontvallen afgelopen jaar. Laten we hopen dat het volgend jaar een stuk positiever zal zijn. Ook al heb ik ze niet allemaal gekend, ik merk dat mijn baasje het er soms wel moeilijk mee heeft. Daarom ga ik hem maar weer snel knuffelen. We proosten straks met een snuffelbiertje op Uday die nu met zijn opa aan het donderstenen zal zijn in de hondenhemel.

Mijn vriendin Joya schreef er al over, mijn baas was gisteren jarig, hij werd 40 jaar de ouwe man.

’s Ochtends vroeg was daar mevrouw Diny. Die wil altijd even met mij spelen, met de stofzuiger, die ik minder leuk vind. Rond half 11 kwamen de baas zijn baasjes met Jojo, de pup van de zus van de baas. Ze kwamen spontaan een touwtje met vlaggetjes en ballonnen ophangen. Ze prikte ook nog een button op de baas zijn shirt. Daar heb ik later aan gesnuffeld, maar was niet eetbaar zij hij. Na een negatieve coronatest gingen ze weer weg en konden we nog even bijtanken op de bank. Aansluitend hebben we in het park gespeeld, maar er waren geen andere vriendjes.

Na de wandeling kwamen zijn baasjes, zijn zus, zwager en neefje Jojo. Dat is wel een stuiterballetje hoor. Die wil constant knuffelen en spelen, maar daar leen ik mij graag voor. Meneer wilfred bracht het voer voor de baas. Iets met sla, warme kip, koude zalm, het smaakte heerlijk. Ik mocht een stukje sla en een stukje zalm. De kip had te veel kruiden volgens mijn baas.

’s Avonds kwamen mevrouw Marcella, die kende ik nog niet, dus heb mij enorm uitgesloofd natuurlijk. Aansluitend kwamen meneer Chris en tot inboedel omgedoopte mevrouw Christianne, maar die kende ik al en die zie  ik veel vaker. Dit keer had ze haar puppy’s niet mee. Ik heb lekker bij mevrouw Marcella op de bank gelegen, toch één iemand die mij wilde knuffelen. Het was super gezellig.

Eerste kerstdag hebben we uitgeslapen. De baas was een beetje moe. Als butler diende hij mijn kerstontbijt op, gewoon brokken. Ik kreeg later nog een klein stukje van zijn croissantje, maar wat krijg je daar een droge bek van. ’s Middags hebben we gewandeld en geslapen op de bank. Hij ligt nu met zijn luie gat in bad en ik buik eventjes uit. Vanavond komt meneer Erwin nog een sappie doen, maar ik denk dat we op tijd gaan slapen. Mijn baas is nog wat moe. Fijne kerst allemaal.