Auteur: Oban

Groeten uit Spanje

Graag had ik willen blaffen “de groeten uit Spanje”, maar ook dit jaar schijn ik weer te braaf geweest te zijn.

Ok, helemaal braaf was ik natuurlijk niet. In mijn laatste blog konden jullie lezen dat ik de brace van mama vakkundig gesloopt had. Het goede nieuws is dat ze binnen 2 dagen terecht kon om zich een nieuwe brace aan te meten en omdat de dame er iets langer mee bezig was, mocht ze het afschrijven onder de verzekering van mama, dus de conclusie: ik hoef er geen bot minder om te eten, want dit incidentje kost me niets. Kom ik toch mooi onderuit.

Zaterdag was ik samen met de baas in Doorn bij meneer Dave en mevrouw Liesbeth. Ineens werd er na het eten hard op de voordeur gebonkt, dus rende ik samen met mijn nieuwe vriendje Seb naar de voordeur. Ik zag nog net een zwarte, witte of roze piet om de hoek wegrennen en dacht, daar ga ik achteraan. Mevrouw Liesbeth riep dat ik terug moest komen, dus via de voortuin van hun buren, alwaar ik even een snelle plaspauze deed, ben ik maar weer vlug naar binnen gegaan. Ik ben in deze omgeving niet zo bekend, dus blijf ik maar wat graag bij mijn baas in de buurt.

Uit de grote zak kwamen allemaal cadeautjes. Heel gezellig, want zelfs mijn baas kreeg een cadeautje. Voor het eten hadden Seb en ik een hondenletter gekregen van hun puppy’s Naomi en Gaby. Dat was me een partijtje lekker zeg. Om de poten bij af te likken.

Sinterklaas kwam ook verkleed als postnl meneer langs. Hij bracht een doos met botten en kluifjes. Die meneer zag ik natuurlijk al van ver aankomen, dus dat heb ik de buren laten weten. Maar gelukkig kon de baas dit keer zelf open doen. Aangezien mijn jeuk dus niet van het eten komt, gaan we langzaam weer producten toevoegen. Ik heb nu een lekker stuk runderbot gehad. Kriebelen achter mijn oren blijft het toch wel een beetje, want dat komt waarschijnlijk door die bananen die soms in mijn oren zitten, denkt de baas. Het sinterklaascadeautje van de baas laat nog heel even op zich wachten. Hij had al bier en chocolade letters gehad, maar vandaag vertelde hij me dat hij voor zichzelf een sinterklaascadeautje gekocht heeft. Daar gaan we nu op liggen wachten.

OK, dit is de eerste keer dat mijn baas in de buidel zal moeten gaan tasten. Ik ben op sloop tocht geweest en het is me gelukt! Mama was niet zo blij met me.

Dinsdag ging de baas bij papa en mama eten. Uiteraard bracht ik hem daar even heen. Vooraf mocht ik in het park even los rennen. Bij papa en mama aangekomen ben ik gezellig met mijn vriendje Binky gaan spelen. Die blaft eerst de straat bij elkaar, maar als ik dan de speeltjes uit zijn speeldoos pak, dan is de beer los hoor.

Als de grote mensen aan tafel gaan zitten om te eten, moeten wij altijd gaan liggen. Uit oude verhalen begreep ik dat de baas zijn honden netjes op het kleed of in een mand moesten gaan liggen, maar dat is verleden tijd. Ik lig altijd onder de tafel, zo in de weg mogelijk voor de baas zijn voeten. Meestal neem ik een speeltje mee om lekker op te knagen.

Zo ook dit keer, maar dit keer was het geen speeltje, begreep ik later pas. Ik weet ook niet meer of ik het nou van de tafel af gejat heb of dat het van de tafel gevallen is. Conclusie is dat het ding op de grond lag en ik het dacht dat het een speeltje was om te slopen. Tijdens het eten rook de baas onraad. Hij dook onder de tafel, maar ik pakte het speeltje nog meer in mijn bek. Ik moest onder de tafel uit getrokken worden en toen …….. Toen waren de rapen gaar. Ik bleek niet een speeltje, maar de brace voor mama haar hand gesloopt te hebben. Het zag er echt uit als een speeltje. Ik heb netjes sorry tegen mama gezegd en haar een knuffel gegeven. Mijn baas beheerd mijn financiën en heeft gezegd dat ze maar moet doorgeven hoe veel het gaat kosten. Hij zegt dat hij gaat inhouden op mijn eten. Die brace is speciaal op maat aangemeten, dus mama moet nu eerst een afspraak maken. Hopelijk heeft ze voor de kerst nog een nieuwe brace.

korte update

Het is alweer even geleden dat ik mijn poten op het toetsenbord gelegd heb. Noem het een writerspoot of zoiets zegt de baas.

Zoals jullie hebben kunnen lezen is de baas ziek geweest en daar heeft hij vooral ’s avonds nog last van. Als zorgzame hond pas ik dan een beetje op hem. We besloten om ’s avonds de computer of laptop met rust te laten. Dat is goed gelukt al zeg ik het zelf! We hebben elke avond wel met de bal gespeeld of geknuffeld op de bank. Gisteren was mevrouw Melanie op visite en zij heeft het gepresteerd om één van mijn tennisballen over de schutting te gooien. Ben ik lekker mee, want de buren hebben een hele valse gemene kat, die ik graag eens tussen mijn kiezen wil vermalen, maar dat kreng is zo snel, ik red dat niet. Misschien komt dat omdat ik al te veel herrie maak als ik op haar af ren?

We zouden eind van de zomer op visite gaan bij mijn puppypleeggezin. Wellicht weet trouwe volgster Marijke waar haar buren zijn? Mijn baas heeft contact gezocht, maar we horen niets. En het zou toch jammer zijn als ik niet nog even een keertje in mijn oude huisje kon gaan kijken en natuurlijk knuffelen met Hans en Tineke. Als iemand ze gezien heeft, blaf het even door!

Joya is eerlijk gezegd ook liever lui dan moe. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat ze ook weer achter de laptop van haar baasje zou kruipen, maar ik ben alweer vergeten wanneer dat was. Haar nieuwe hok begint nu wel ergens op te lijken. Hopelijk mag ze er voor de kerst weer in. Zouden ze nog even bij ons langskomen om de verhaardag van mijn baas te vieren?

Slapen is bij ons momenteel een thema geworden lijkt het.

Albert slaapt definitief. Zijn hersenbeschadiging heeft buurman Harry vakkundig weten te fixen, maar toen ik met Albert ging spelen, hadden ze toch iets te vroeg gejuicht. Nu had hij een maagbloeding denk ik. Ineens zat er een gat in zijn buik. De buurman zei dat Albert nu overleden is en door hem begraven zal worden. Dag vriendje, het was een leuke week om met je te hebben gespeeld. Uit verveling ga ik maar slapen of zo.

Slapen is wat mijn baas momenteel ook heel veel doet. Je zou bijna denken dat wij luie monsters zijn, maar sinds hij corona gehad heeft, zit er niet zoveel fut meer in bij hem. Even een wandeling met mij is al een opgave. Hij denkt nog steeds de wedstrijd wie het hardste blaft te kunnen winnen af en toe, maar dat ben toch echt ik hoor. Gelukkig heeft hij nog meer pilletjes gekregen van de grote mensendokter en begint hij het blaffen wat onder controle te krijgen, kan ik ook weer eens rustig slapen.

We doen nu dagelijks een wedstrijdje wie het langst kan snurken. Wie er aan het winnen is, weten we eigenlijk niet. Dat komt omdat we beide gewoon veel slapen. Ik hoop wel, ook voor de baas, dat hij snel weer wat energie terug krijgt, zodat we weer langere stukken kunnen gaan wandelen, weekendjes kunnen doorzakken in de kroeg en nog meer leuke avonturen kunnen gaan beleven.

De baas heeft nu niet dagelijks de computer meer aan staan, waardoor ik wat minder vaak blog, maar dat komt echt wel weer goed hoor lieve volgers.

Vorige week heb ik van de baas een nieuw vriendje gekregen, de dierendag hamster voor honden van de Albert Hein. Ik heb hem Albert genoemd, maar hij is nu net als mijn baas afgelopen week was, ernstig ziek.

Gelukkig is mijn baas weer aan het opknappen. Hij had een paar dagen hele hoge koorts en dronk de hele dag corona of zo. Ik hoorde hem laatst nog vertellen dat hij Corona een lekker biertje vond, maar dat virus vond hij maar niets. Het was voor mij dan ook een vrij rustig weekje. Gelukkig heeft onze buurman meneer Harry mij af en toe meegenomen naar het park. Ik denk dat hij iemand mee wilde om te wandelen, maar ik heb hem nergens kunnen betrappen op het doen van een plasje of zo.

Uit verveling ben ik met Albert gaan spelen.  Ik  heb tijdens een potje prooidoden van hem gewonnen, hij beet niet terug. Ik was alleen een beetje enthousiast denk ik, want hij heeft nu een hersenbeschadiging. Dat wil zeggen, hij heeft hoofdpijn, want zijn kop ligt open. Onze lieve buurvrouw Addy gaat Albert straks verzorgen, opereren en kijken of ze hem weer kan herstellen, dan kan ik nog even lekker met hem spelen. Tot die tijd moet ik hem even met rust laten van de baas om te voorkomen dat er ong meer hersenweefsel uit zijn kop komt.

Hebben jullie ook gelezen dat mijn vriendin Joya nu ook op brokken en water zit en moet afvallen? Ze mag niet eens het voer van haar vriendinnetje Lotje opeten. Nou is dat ook een heel klein hondje hoor, dus die kan best wel wat voer missen. Ik heb contact gezocht met de labrafoon, maar die waren gesloten, dus hulp vanuit die hoek hoeven wij niet te verwachten. Ik denk dat Joya en ik binnenkort maar in protest of staking moeten gaan. Wij werkhonden moeten toch goed eten om onze missie te kunnen volbrengen. Nog even de tandjes op elkaar denk ik maar, hopelijk krijgen we dan snel weer wat lekkers van onze baasjes.