Auteur: Oban

Mijn nieuwe vriendje Albert heeft nu al een gat in zijn kop.

Donderdagochtend lag ik in spanning af te wachten tot papa en mama kwamen met de boodschappen. Het ging anders dan normaal. De baas ging niet werken, maar hij ging op de bank liggen na de uitlaatronde. Hij was aan het hoesten en proesten. Na het bekende telefoontje van mama, wat ze altijd even doet om aan te kondigen dat ik als feestcommissie vast klaar kan gaan staan, stond ik al bij de voordeur op hun te wachten. Ik trok een sprintje naar buiten en zag meteen dat papa iets voor mij in zijn handen vast had, wat ik meteen aanpakte natuurlijk.

Het was een pluche hamster met armen en beentjes van flostouw. Ik rende meteen trots door het huis en liet hem aan de baas zien. Die trok nog even het kaartje er af en daarna mocht ik er mee spelen. Wederom ging het anders dan normaal, want normaal gaan papa en mama aan de tafel zitten en drinken ze koffie met wat lekkers. Papa ging zitten en mama liet de baas met een stokje spelen. Ik was wel een beetje jaloers op hem. De keren dat ik hem dat tot nu toe heb zien doen, was het allemaal dikke pret en prima, maar nu was het wederom anders.

Mama zei dat het feest was, liet de boodschappen voor wat het was en papa dronk net als jenever, in één keer zijn koffie op. Ze hadden al hun muilkorf op hun snuit gezet en weg waren ze. Ik snapte er niets van. Ik had niet eens wat lekkers van ze gehad. Mama had nog wel wat lekkers voor de baas op tafel laten staan, dus ik had nog de hoop dat ik daar iets van kreeg. Maar zoals mijn eetvoorschriften zeggen, mag ik alleen nog maar brokjes en boontjes. Volgens mama heeft mijn baas corona en hebben wij nu ophok plicht. Gelukkig hebben we een groot hok.

De baas heeft uren liggen slapen, niezen en hoesten, om gek van te worden. Hij heeft net energie om te poepen volgens mij, maar daar werkt ook de zwaartekracht wel een handje denk ik. Hij heeft mijn lieve buurman meneer Harry gevraagd of hij de komende dagen even minimaal één keer een lang stuk met mij wil gaan lopen en dat hebben we vandaag, vrijdag, gedaan. Ik heb nu ook geen energie meer, dus ga ik samen met de baas op de bank verder snurken. Samen met Albert, zo hebben we mijn nieuwe speeltje genoemd. Ik heb hem al een paar keer flink in zijn kop gebeten en nu heeft hij een gat in zijn kop.

Aan de blindengeleidehonden universiteit in Amstelveen

T.a.v. mevrouw Eva

Onderwerp: stront als een knikker

Beste mevrouw Eva,

Ik schrijf u deze brief, omdat u graag op de hoogte gehouden wenst te worden van de voortgang betreffende mijn nieuwe brokken en de allergieën waar ik last van heb.

Ik ben u zeer dankbaar dat u deze brokken heeft voorgeschreven. Ik zie het als het speciaal bier wat mijn baas drinkt, ik krijg nu speciaal voer. Ook super duur, maar extra lekker. Combineer dat met verse sperzieboontjes, dan kan mijn dag niet meer stuk. Ik moet mijn baas er nog even van overtuigen dat ik wel wat meer van die nieuwe brokken mag, maar hij zegt dat hij mijn gratenkast eerst moet kunnen voelen. Ik vraag u maar niet naar uw mening, want u zult hem vermoedelijk daarin gelijk gaan geven.

De overgang van de oude naar de nieuwe brok is vlekkeloos verlopen. Ik eet zoals altijd mijn bak leeg, maar sinds de nieuwe brokjes, ga ik veel sneller in mijn mand zitten. Ik moet er wel even aan wennen dat ik nu geen lekkers meer krijg dan deze brokjes. Mijn koekje voor het slapen gaan mis ik wel een beetje. Mag ik daarvoor een stuk komkommer? Ik zoek compensatie, dat zult u vast wel begrijpen. Ik moet het hondenbier nu ook al missen.

Aangezien mijn baas het niet kan zien en u er, gek genoeg, interesse in had, heeft meneer Harry, mijn toffe buurman, mij vanavond uitgelaten. Op het moment dat ik een grote drol draaide, kreeg ik complimenten. Hij zegt dat mijn poepie er zeer stevig en keurig uit ziet. Hij rook zelfs een beetje, al zeg ik het zelf. Meneer Harry vond de poep er beter uit zien dan met mijn vorige brok. Zou mijn baas nu ook beter poepen of plassen van die speciaal biertjes die hij drinkt?

Zo bent u en mijn volgers weer even op de hoogte. Mijn baas zegt dat hij volgende week weer een momentje heeft waarop hij met u gaat bellen, dan zal er vast meer nieuws zijn. Ik hoop dan ook van de jeuk af te zijn. Mijn baas krijgt al flinke jeuk van de rekening van deze nieuwe brokken.

Met een zwaaiende staart en poot,

Oban

PS: uit privacy overwegingen zal ik uw achternaam niet noemen. Mijn baas zal de juiste Eva informeren. Er werken er ook zoveel op die universiteit. Ben blij dat ik bij prof Brigitte ging wonen, want zoveel Eva’s kon ik niet uit elkaar houden.

Ik weet niet zo goed of ik nou jaloers op mijn baas moet zijn, maar hij zit in de labjesmand begrijp ik uit zijn verhaal.

Hij doet wel stoer als Alva mannetje en wil mijn rol als waakhond in dit hok overnemen, zoveel blaft hij. Mijn neusje moet altijd vochtig zijn, maar zoveel snot er uit die gok van hem komt? Ik heb hem maar even meegesleept naar de witte jassen mevrouw voor grote mensen. Die zegt dat de baas griep heeft en het moet uitzieken. Hij kreeg niet eens een spuitje. Ik heb hem maar weer mee naar huis genomen en dacht hem in te stoppen onder de elektrische deken op de bank, want dan kan ik mooi er bovenop gaan liggen, lekker warm, maar dat ging even niet door. Hij moest en zou iets voor zijn werk gaan doen. Hij bijt net als ik zo nu en dan gewoon door.

Ergens zit ik ook in de labjesmand en ben ik super zielig. Dankzij ene mevrouw Eva van mijn universiteit, ben ik sinds maandag over op andere brokken. Ik mag er nu helemaal niets naast. Dus dat grote bot in de trapkast, dat mag ik nu niet. Dat hondenbier wat in de trapkast staat? Dat mag ik nu niet. Goed moment om van de baas ook maar eens wat af te pakken. Geen bier voor de baas denk ik. Nu denk ik dat hij dat toch even niet hoeft, dus komt mooi uit. Maar met die mevrouw Eva moet ik maar eens een goed gesprek voeren. Over voer gesproken, ik heb alweer trek.

Vandaag kwam er een telefoontje van de universiteit. Ik dacht eerst nog dat het mama was, dus ik stond in de kamer al te janken in blijde verwachting, maar de teleurstelling was des te groter.

De baas heeft een tijd gesproken met een mevrouw en daarna wilde hij even een goed gesprek met mij voeren. Nou, je voelt hem al aankomen zeker? Aangezien ik blijf krabben en klapperen met mijn oren, wil de universiteit graag dat ik overstap op andere brokjes. Ik mag er gelukkig nog wel boontjes bij eten, maar ik mag geen snoepjes, koekjes, botten, kluifjes of andere dingen naast deze brokken. Dat is me een flinke kluif zeg. Een tegenvaller van heb ik jou daar. Geen lekkers meer, alleen maar brokken en water.

OK, voor het afvallen zal het vast goed zijn en hopelijk ook tegen de jeuk die ik heb. Als ik echt niet meer ga krabben of klapperen met mijn oren, dan is het een tijdelijk geaccepteerd ding, maar leuk ga ik het niet vinden. Mijn baas ook niet, aangezien 16kg van deze brokken al 2 keer zo duur is dan de normale brokken, waar ik dan ruim 40 kg van heb. Dit doet dus ook pijn in de pinpas van de baas. Als ik het er goed op doe, dan krijg ik een extra zakcentje vanuit de universiteit gelukkig. Gelukkig had die dikke winkel het voer op voorraad en in de aanbieding.

De baas heeft net 2 zakken voer besteld. Vandaag is dus mijn laatste dag, dus hoop ik straks bij mama een soort galgen maaltje te scoren. Het zal afzien worden de komende tijd. Eens kijken of ik mijn baas ook zo ver krijg, water en brokken!

Op 21 september was ik alweer een jaar bij deze baas in dienst. Volgens hem doe ik het goed, maar heb ik wel een handleiding. Wie niet?

Het is de afgelopen week erg rustig geweest. We zijn een paar keer bij de baasjes van mijn baas wezen eten, heb voor stofzuiger gespeelt op de verhaardag van mevrouw Eva en heb heerlijk gespeeld met mijn vriendje Sky. Volgende keer neemt hij zijn vriendin Storm ook mee. Die is al wel wat ouder, dus daar moeten we wat liever voor zijn. We zijn ook 2 keer naar Rotterdam geweest, waar de baas doet alsof hij werkt, maar dat moeten jullie niet doorvertellen hoor.

Helaas is Harry, de hond van tante Marije over de regenboog gegaan. Ik heb hem nooit ontmoet, maar mijn baas zei dat hij wel een lompe lieve hond was met een hele grote snuit, mond en blaf. Als hij met mijn tante aan het bellen was en Harry moest zich er mee bemoeien, dan konden ze elkaar niet meer verstaan. Tante Marije is er heel verdrietig over, dus ik moet maar snel een keer met haar op date gaan, zodat ik haar lekker kan knuffelen. Gelukkig heeft ze nog een hond, Roosje, maar dat “je” is schijn. Die hond is ook zo groot en lomp. Lijkt me wel leuk om haar eens te ontmoeten.

Afgelopen week heb ik ook afscheid moeten nemen van mijn mand. Ik ben allergisch voor huisstofmijt en mijn stoffen mand is dan niet geschikt. Hij had ook al wat scheurtjes, maar of ik zo blij werd van de vervanging? Een lelijke plastic kuip/bak, zonder kleedje. Koud, kil, niets voor mij. Elke keer als de baas vroeg of ik naar mijn mand ging, verkoos ik de bank. Maar vanmiddag kwam hij na een telefoontje met tante Suzanne er achter dat het bedje wat hij kreeg toen ik vorig jaar kwam, toch van kunstleer is en niet van stof, zoals hij dacht. Hij heeft de harde mand nu vervangen voor de leren kuip en ik mag niet klagen. Ik kroop er meteen in en 5 minuten later snurkte ik al. Hier kan ik wel aan wennen. Misschien een maatje groter baas?

Wat we dit weekend verder gaan doen? Bijzonder weinig vermoed ik. Het is hondenweer buiten, dus een lang stuk wandelen zit er niet in. Ik heb na de wandeling vanmorgen al uren op de bank in mijn badjas liggen snurken. Vanavond komt meneer Paul-Johan nog een sappie doen met de baas, dus zal ik wel op mijn nieuwe mand of op de bank liggen. Een fijn weekend allemaal.

Joehoe, hebben jullie het al gehoord? Vandaag is de grote dag, de dag waarvan je wist dat hij zou komen.

Elk jaar komt die dag op dezelfde datum terug en is het feest. Ik mag weer verharen, ik ben namelijk jarig! Ik ben vandaag 3 geworden en op 1 week na, ben ik al een paar bij deze lieve baas.

Wat mij vandaag te wachten staat, weet ik nog niet. Ik weet dat er mega vette dikke botten in de kast liggen, maar van de witte jassen mevrouwen, mag ik dat nu even niet. Misschien extra boontjes over de brokken en een snuffelbiertje?

Elke hond die me komt feliciteren krijgt een lekker koekie uit mijn eigen bak. Kom jij ook even met me knuffelen? Hiep hiep hoera.